Mâide-16 ile Bakara-257 arasında bir ilişkiden söz edebilir miyiz?

Bakara-257:

2/BAKARA-257: Allâhu velîyyullezîne âmenû, yuhricuhum minez zulumâti ilân nûr(nûri), vellezîne keferû evliyâuhumut tâgûtu yuhricûnehum minen nûri ilâz zulumât(zulumâti), ulâike ashâbun nâr(nâri), hum fîhâ hâlidûn(hâlidûne).

Allah, âmenû olanların (Allah’a ulaşmayı dileyenlerin) dostudur, onları (onların nefslerinin kalplerini) zulmetten nura çıkarır. Ve kâfirlerin dostları taguttur (onlar, şeytanı dost edinirler, şeytan kimseye dost olmaz), onları (onların nefslerinin kalplerini) nurdan zulmete çıkarırlar. İşte onlar, ateş ehlidir. Onlar, orada ebedî kalacak olanlardır.

Allahû Tealâ diyor ki:

"Allah, âmenû olanların dostudur, onları zulmetten nura ulaştırır. Âmenû olanların (Allah’a ulaşmayı dileyenlerin) dostudur, onları zulmetten nura ulaştırır. Mürşidine ulaştıracaktır, ondan sonra da âmenû olanlar mürşidine ulaştıktan sonra zulmetten nura ulaşacaktır. Burada da zulmetten nura ulaşma var. Zulmetten nura ulaşma noktası, 14. basamakla 21. basamak arasındaki müessesedir. Âmenû olmaksa, 3. basamakta başlar.

Mâide-16:

5/MÂİDE-16: Yehdî bihillâhu menittebea rıdvânehu subules selâmi ve yuhricuhum minez zulumâti ilân nûri bi iznihî ve yehdîhim ilâ sırâtın mustakîm(mustakîmin).

Allah (c.c.), rızasına tâbî olan kişiyi onunla (Resûlü ile) teslim yollarına hidayet eder. Kendi izniyle onları karanlıktan aydınlığa (zulmetten nura) çıkarıp Sırât-ı Mustakîm’e hidayet eder (ulaştırır).

Maide-16, aynı noktayı işaret ediyor. Zulmetten nura çıkarma işlemi var ikisinde de. Ama muhteva itibarıyle Bakara-257 Allah’a ulaşmayı dilemekten başlıyor. Her iki âyette de zulmetten nura ulaşmak söz konusu.