Yûnus 7'de, Allah’a ulaşmayı dilemeyenlerin dünya hayatına tâbî olması, dünya arz olarak bahsedildiğine göre, buradaki dünya nefsin afetleri midir?
Anasayfa » Ana Sayfa » Allah'a Ulaşmayı Dilemek » Yûnus 7'de, Allah’a ulaşmayı dilemeyenlerin dünya hayatına tâbî olması, dünya arz olarak bahsedildiğine göre, buradaki dünya nefsin afetleri midir?
Yûnus 7'de, Allah’a ulaşmayı dilemeyenlerin dünya hayatına tâbî olması, dünya arz olarak bahsedildiğine göre, buradaki dünya nefsin afetleri midir?
Yûnus-7:
Onlar, Bize mülaki olmayı dilemezler. Ve onlar dünya hayatından razıdırlar.
vellezîne hum an âyâtinâ gâfilûn(gâfilûne): Olar Bizim âyetlerimizden gâfil olanlardır.
Yûnus-7 deki dünya, dünya hayatından razıdırlar, yani dünya hayatında nefsin afetleriyle haşır neşir olurlar. Dünya hayatında, nefslerinin afetleri sebebiyle kazandıkları şeyler onları mutlu eder. Allah’a ulaşmayı dilemedikleri için manevî tarafları yoktur. Dünyada ne kazanırlarsa (para kazanırlar helal veya haram) onlar için onları memnun eden bir şeydir, dünya hayatında kazandıkları. Onları tatmin eden şey; dünya yüzündeki gurur, kazandıkları para, kumarda da kazansalar, hırsızlamada da kazansalar, neticede onların memnuniyetine mucib. Dünya nefsin afetleri değil, ama nefsin afetlerinin memnun edilebileceği bir ortamdan bahsediyor. Dünya hayatında yaşarken, nefsin afetlerini tatmine çalışıyor insanlar, ondan mutluluk duyuyorlar.
10/YÛNUS-7: İnnellezîne lâ yercûne likâenâ ve radû bil hayâtid dunyâ vatmeennû bihâ vellezîne hum an âyâtinâ gâfilûn(gâfilûne).
Muhakkak ki onlar, Bize ulaşmayı (hayatta iken ruhlarını Allah’a ulaştırmayı) dilemezler. Dünya hayatından razı olmuşlardır ve onunla doyuma ulaşmışlardır ve onlar âyetlerimizden gâfil olanlardır.
Onlar, Bize mülaki olmayı dilemezler. Ve onlar dünya hayatından razıdırlar.
vellezîne hum an âyâtinâ gâfilûn(gâfilûne): Olar Bizim âyetlerimizden gâfil olanlardır.
Yûnus-7 deki dünya, dünya hayatından razıdırlar, yani dünya hayatında nefsin afetleriyle haşır neşir olurlar. Dünya hayatında, nefslerinin afetleri sebebiyle kazandıkları şeyler onları mutlu eder. Allah’a ulaşmayı dilemedikleri için manevî tarafları yoktur. Dünyada ne kazanırlarsa (para kazanırlar helal veya haram) onlar için onları memnun eden bir şeydir, dünya hayatında kazandıkları. Onları tatmin eden şey; dünya yüzündeki gurur, kazandıkları para, kumarda da kazansalar, hırsızlamada da kazansalar, neticede onların memnuniyetine mucib. Dünya nefsin afetleri değil, ama nefsin afetlerinin memnun edilebileceği bir ortamdan bahsediyor. Dünya hayatında yaşarken, nefsin afetlerini tatmine çalışıyor insanlar, ondan mutluluk duyuyorlar.
