Tasavvufta örnek ve mürşidine layık bir mürid nasıl olmalıdır?
Tasavvufta örnek ve mürşidine layık bir mürid nasıl olmalıdır?
Kim Allah’a ulaşmayı dilerse o kişi, tasavvufun içindedir artık. Mutlaka mürşidine ulaşacaktır, tâbî olacaktır.
Nasıl mürid olmalıdır diye soruyor kardeşimiz. Hayırlarda yarışarak mürid olunur. Bütün sahâbe, bütün müridlere en güzel örnektirler. Onlar hayırlarda yarışanlardır. Sahâbeye Allahû Tealâ, “sabikûn-el evvelîn” diyor, evvelki hayırlarda yarışanlar. Başkaları için yaşamaya başlayan, yanındakini kendisinden üstün tutan, daha büyük mükâfatlara lâyık gören, kendisine verileni arkadaşına rahatlıkla verebilen insanlar. Hatırlayın Hz. Ömer’i. Şehit olmak üzere olan sahâbenin arasında dolaşıyor. Su verecek, şehit olmak üzere olana. Biri, “Ya Ömer! Su.” diyor. Hz. Ömer koşuyor ona doğru, matarayı yani elindeki kabı uzatıyor ona doğru. Tam o sırada ikinci bir sahâbe (o da şehit olmak üzere): “Ya Ömer! Su.” diyor. Birinci sahâbe diyor ki: “Ya Ömer! Onun benden daha fazla ihtiyacı var, suyu ona götür.” Hemen ikinciye koşuyor, o da diyor ki: “Ya Ömer! Suyu ona götür.” Çünkü tam o sırada 3. bir sahâbe, 2. sahabeye ulaşırken su istemiş. 2. sahâbe de aynı şeyi söylüyor. “Ya Ömer! Suyu ona ver; onun benden daha fazla ihtiyacı var.” Hz. Ömer üçüncüye koşuyor, suyu veriyor ama o şehit olmuş. İkinciye koşuyor, o da şehit olmuş. Birinciye koşuyor, o da şehit olmuş. Hayatlarının son demlerinde en kıymetli şeyi başka arkadaşlarına rahat rahat verebilen bir sahâbe dizaynı var. Öyleyse mürid olmak fedakârlık gerektirir. En ahsen davranış biçimleri başkaları için yaşamak suretiyle sergilenir.
Allah razı olsun.
Nasıl mürid olmalıdır diye soruyor kardeşimiz. Hayırlarda yarışarak mürid olunur. Bütün sahâbe, bütün müridlere en güzel örnektirler. Onlar hayırlarda yarışanlardır. Sahâbeye Allahû Tealâ, “sabikûn-el evvelîn” diyor, evvelki hayırlarda yarışanlar. Başkaları için yaşamaya başlayan, yanındakini kendisinden üstün tutan, daha büyük mükâfatlara lâyık gören, kendisine verileni arkadaşına rahatlıkla verebilen insanlar. Hatırlayın Hz. Ömer’i. Şehit olmak üzere olan sahâbenin arasında dolaşıyor. Su verecek, şehit olmak üzere olana. Biri, “Ya Ömer! Su.” diyor. Hz. Ömer koşuyor ona doğru, matarayı yani elindeki kabı uzatıyor ona doğru. Tam o sırada ikinci bir sahâbe (o da şehit olmak üzere): “Ya Ömer! Su.” diyor. Birinci sahâbe diyor ki: “Ya Ömer! Onun benden daha fazla ihtiyacı var, suyu ona götür.” Hemen ikinciye koşuyor, o da diyor ki: “Ya Ömer! Suyu ona götür.” Çünkü tam o sırada 3. bir sahâbe, 2. sahabeye ulaşırken su istemiş. 2. sahâbe de aynı şeyi söylüyor. “Ya Ömer! Suyu ona ver; onun benden daha fazla ihtiyacı var.” Hz. Ömer üçüncüye koşuyor, suyu veriyor ama o şehit olmuş. İkinciye koşuyor, o da şehit olmuş. Birinciye koşuyor, o da şehit olmuş. Hayatlarının son demlerinde en kıymetli şeyi başka arkadaşlarına rahat rahat verebilen bir sahâbe dizaynı var. Öyleyse mürid olmak fedakârlık gerektirir. En ahsen davranış biçimleri başkaları için yaşamak suretiyle sergilenir.
Allah razı olsun.
