A’raf-30 ile Bakara-257 arasında Allah’a ve şeytana dost olma açısından bir ilişki vardır diyebilir miyiz?

Anasayfa » Ana Sayfa » Âyetler ve Sırları » A’raf-30 ile Bakara-257 arasında Allah’a ve şeytana dost olma açısından bir ilişki vardır diyebilir miyiz?
share on facebook  tweet  share on google  print  

A’raf-30 ile Bakara-257 arasında Allah’a ve şeytana dost olma açısından bir ilişki vardır diyebilir miyiz?

A’râf-30 ile Bakara-257:

7/A'RÂF-30: Ferîkan hadâ ve ferîkan hakka aleyhimud dalâletu, innehumuttehazûş şeyâtîne evliyâe min dûnillâhi ve yahsebûne ennehum muhtedûn(muhtedûne).
Bir kısmı hidayete erdi ve bir kısmının üzerine dalâlet hak oldu. Muhakkak ki onlar, Allah’tan başka şeytanları dostlar edindiler. Ve onlar kendilerinin hidayete erdiklerini zannediyorlar.


ferîkan hadâ ve ferîkan hakka aleyhimud dalâletu: Bir kısmı hidayete erdi ve bir kısmının üzerine dalâlet hak oldu.
innehumuttehazûş şeyâtîne evliyâe min dûnillâhi: Muhakkak ki; onlar, Allah’tan başka (Allah’ın dışında) şeytanları dostlar edindiler.
ve yahsebûne ennehum muhtedûn(muhtedûne): Ve onlar kendilerinin hidayete erdiklerini zannediyorlar (hesap ediyorlar).

Kimler hidayete ermişler? Allah'a ulaşmayı dileyenler. Bunlar Allah’ın mürşidlerine tâbî olacaklardır neticede. Şeytanların dostları ise Allah'a ulaşmayı dilemeyenler; onlar tagutun dostları, Bakara Suresinin 257. âyet-i kerimesine göre:

Kâfirler tagutun dostlarıdır. Tagut onları nurdan zulmete götürür. Mü’minler, âmenû olanlar (Allah'a ulaşmayı dileyenler ki o zaman mü’min olunur). Allah mü’minlerin dostudur, onları zulmetten nura çıkarır.

İşte Bakara-257:

2/BAKARA-257: Allâhu velîyyullezîne âmenû, yuhricuhum minez zulumâti ilân nûr(nûri), vellezîne keferû evliyâuhumut tâgûtu yuhricûnehum minen nûri ilâz zulumât(zulumâti), ulâike ashâbun nâr(nâri), hum fîhâ hâlidûn(hâlidûne).
Allah, âmenû olanların (Allah’a ulaşmayı dileyenlerin) dostudur, onları (onların nefslerinin kalplerini) zulmetten nura çıkarır. Ve kâfirlerin dostları taguttur (onlar, şeytanı dost edinirler, şeytan kimseye dost olmaz), onları (onların nefslerinin kalplerini) nurdan zulmete çıkarırlar. İşte onlar, ateş ehlidir. Onlar, orada ebedî kalacak olanlardır.


"allâhu velîyyullezîne âmenû, yuhricuhum minez zulumâti ilen nûr(nûri), vellezîne keferû evliyâuhumut tâgûtu yuhricûnehum minen nûri ilâz zulumât(zulumâti)"

ulâike ashâbun nâr(nâri): İşte onlar, ateş ehlidirler.
hum fîhâ hâlidûn(hâlidûne): Onlar, orada ebedîyyen kalacaklardır.

A’raf-30 ile Bakara-257 arasında Allah’a ve şeytana dost olma açısından bir ilişki vardır diyebilir miyiz?

İki âyet birbirini tamamlıyor. Elbette diyebiliriz. Allah’tan başka şeytanları yani tagutu dost edinenler onların üzerine dalâlet hak olmuş. Ve ateş ehli olmak onların işi.

Öyleyse bir Allah’ın dostları var âmenû olanlar, Allah'a ulaşmayı dileyenler. Bir tagutun dostları var Allah'a ulaşmayı dilemeyenler. Ve onlar kendilerini mü’min zannediyorlar, Allah’a inandıkları için. Allah'a ulaşmayı dilemedikleri halde o insanlar kendilerini mü’min zannediyorlar.

Benzer konular