Ankebût 25 ile Zumer 53 arasında bir ilişkiden bahsedebilir miyiz?
Anasayfa » Ana Sayfa » Allah'a Ulaşmayı Dilemek » Ankebût 25 ile Zumer 53 arasında bir ilişkiden bahsedebilir miyiz?
Ankebût 25 ile Zumer 53 arasında bir ilişkiden bahsedebilir miyiz?
Ankebût 25’te Allah'a ulaşmayı inkâr edenlerin Allah'ın rahmetinden ümidini kesenler oldukları, Zumer 53’te ise nefsine zulmedenlere Allah'ın rahmetinden ümitlerini kesmemeleri belirtiliyor. Her iki âyet ararsında bir ilişkiden bahsedebilir miyiz?
Ankebût 25:
“Ve (İbrâhîm A.S): Fakat siz, dünya hayatında aranızda sevgi oluşan Allah’tan başka putlar edindiniz. Yani putlara karşı sevgi duydunuz siz diyor Allahû Tealâ. Sonra kıyâmet günü, bir kısmınız bir kısmınızı inkâr edecek ve bir kısmınız da bir kısmınızı lânetleyecek.”
İnkâr edenler kim? “Biz böyle bir talepte bulunmadık.” diyenler. Aslında bulunmalarına rağmen “Bulunmadık.” diyenler. Lânetleyenler ise kendilerini bu yalanlara inandırıp da Allah'ın yolundan kendilerini saptıranlara lânet edenler.
1- Yoldan çıkanlar var. Zaten yolda olmayanlar var.
2- Yolda olmalarına başkaları tarafından mâni olunduğu için Allah'ın yoluna giremeyenler var.
İkisi aynı değildir. Başka bir tesirle olmaksızın Allah'ın yoluna giremeyenler başka, bu yolun dışında kalanlar başka. Kendileri Allah yolunda olamayıp da diğer insanları da Allah yolundan saptıranlar, Allah'a yoluna ulaşmaktan men edenler başka. Çok daha ağır suçları var. Lânetlenenler onlar.
Burada “Allah'ın rahmetinden ümit kesmek.” diye bir ifade geçmiyor. Acaba Ankebut 25 değil mesela 26 olabilir mi? Zumer 53'e geçiyoruz:
kul yâ ıbâdiyellezîne esrefû alâ enfusihim lâ taknetû min rahmetillâh (rahmetillâhi): De ki: Ey nefslerini israf etmiş (haddi aşmış) kullarım! Allah’ın rahmetinden ümit kesmeyin.
innallâhe yagfiruz zunûbe cemîâ(cemîan): Muhakkak ki Allah, günahların hepsini mağfiret eder (sevaba çevirir).
gafûrur rahîm (rahîmu): Gafûr’dur (günahları sevaba çevirendir), Rahîm’dir (rahmet nuru gönderendir).”
Şimdi âyet-i kerime önemli değil. Ama 1. âyet-i kerimede Allah'a ulaşmayı inkâr edenlerin, Allah'ın rahmetinden ümidini kesenler oldukları ifade ediliyor. Zumer 53’te de Allah'ın rahmetinden ümitlerini kesmemeleri belirtiliyor.
29/ANKEBÛT-25: Ve kâle innemâttehaztum min dûnillâhi evsânen meveddete beynikum fîl hayâtid dunyâ, summe yevmel kıyâmeti yekfuru ba’dukum bi ba’dın ve yel’anu ba’dukum ba’dan ve me’vâkumun nâru ve mâ lekum min nâsırîn(nâsırîne).
Ve (İbrâhîm A.S): “Muhakkak ki siz, dünya hayatında aranızda sevgi oluşan Allah’tan başka putlar edindiniz. Sonra kıyâmet günü, bir kısmınız bir kısmınızı inkâr edecek ve bir kısmınız da bir kısmınızı lânetleyecek. Sizin dönüş yeriniz ateştir. Ve sizin için bir yardımcı yoktur.” dedi. “Ve (İbrâhîm A.S): Fakat siz, dünya hayatında aranızda sevgi oluşan Allah’tan başka putlar edindiniz. Yani putlara karşı sevgi duydunuz siz diyor Allahû Tealâ. Sonra kıyâmet günü, bir kısmınız bir kısmınızı inkâr edecek ve bir kısmınız da bir kısmınızı lânetleyecek.”
İnkâr edenler kim? “Biz böyle bir talepte bulunmadık.” diyenler. Aslında bulunmalarına rağmen “Bulunmadık.” diyenler. Lânetleyenler ise kendilerini bu yalanlara inandırıp da Allah'ın yolundan kendilerini saptıranlara lânet edenler.
1- Yoldan çıkanlar var. Zaten yolda olmayanlar var.
2- Yolda olmalarına başkaları tarafından mâni olunduğu için Allah'ın yoluna giremeyenler var.
İkisi aynı değildir. Başka bir tesirle olmaksızın Allah'ın yoluna giremeyenler başka, bu yolun dışında kalanlar başka. Kendileri Allah yolunda olamayıp da diğer insanları da Allah yolundan saptıranlar, Allah'a yoluna ulaşmaktan men edenler başka. Çok daha ağır suçları var. Lânetlenenler onlar.
Burada “Allah'ın rahmetinden ümit kesmek.” diye bir ifade geçmiyor. Acaba Ankebut 25 değil mesela 26 olabilir mi? Zumer 53'e geçiyoruz:
39/ZUMER-53: Kul yâ ıbâdiyellezîne esrefû alâ enfusihim lâ taknetû min rahmetillâhi, innallâhe yagfiruz zunûbe cemîâ(cemîan), innehu huvel gafûrur rahîm(rahîmu).
De ki: "Ey nefsleri üzerine israf yüklemiş (haddi aşmış) kullarım! Allah’ın rahmetinden ümit kesmeyin. Muhakkak ki Allah, günahların hepsini mağfiret eder (sevaba çevirir). O, muhakkak ki O; Gafûr’dur (mağfiret eden), Rahîm’dir (rahmet nuru gönderen)."kul yâ ıbâdiyellezîne esrefû alâ enfusihim lâ taknetû min rahmetillâh (rahmetillâhi): De ki: Ey nefslerini israf etmiş (haddi aşmış) kullarım! Allah’ın rahmetinden ümit kesmeyin.
innallâhe yagfiruz zunûbe cemîâ(cemîan): Muhakkak ki Allah, günahların hepsini mağfiret eder (sevaba çevirir).
gafûrur rahîm (rahîmu): Gafûr’dur (günahları sevaba çevirendir), Rahîm’dir (rahmet nuru gönderendir).”
Şimdi âyet-i kerime önemli değil. Ama 1. âyet-i kerimede Allah'a ulaşmayı inkâr edenlerin, Allah'ın rahmetinden ümidini kesenler oldukları ifade ediliyor. Zumer 53’te de Allah'ın rahmetinden ümitlerini kesmemeleri belirtiliyor.
Her iki âyet ararsında bir ilişkiden bahsedebilir miyiz? Allah'ın rahmetinden ümit kesmek veya kesmemek söz konusu olduğuna göre her ikisi de Allah'ın rahmetinden bahsediyor.
Şimdi burada sevgili kardeşlerim, Allah'ın rahmeti ne demek? Allah'ın rahmeti; Allah'ın Rahîm esmasıyla tecellisiyle oluşur. Sadece Allah'a ulaşmayı dileyenler, Allah'ın Rahîm esmasıyla muhatap olurlar, Allah'a ulaşmayı dilemeyenler ise Allah'ın Rahîm esmasıyla muhatap olmazlar, olamazlar. Bunun çaresi yok. Eğer Allah'a ulaşmayı dilemezse kişi Allah'ın Rahîm esmasıyla muhatap olamaz. İnsan hayatı varolduğu sürece insanlar hep Allah'ın evliyası gibi yaşamayı, evliya olmayı, Allah'a ermiş olmayı dilemişlerdir.
Öyleyse Allah'ın rahmetinden insanların ümitlerini kesmeleri veya kesmemeleri söz konusu. Allah'ın âyetlerinden ümitlerini kesenler, Allah'a ulaşmayı dilememiş olan ve hiç dilemeyecek olanlar. Allahû Tealâ da onlar da dâhil olmak üzere herkese hitap ediyor:
“Haddi aşmış olsanız bile yani sadece kendinizi yoldan çıkardığınız gibi başka insanları da yoldan çıkarsanız gene de Allah'ın rahmetinden ümit kesmeyin.” diyor Allahû Tealâ. Yani ömürlerinin sonuna kadar insanlara mühlet vermiş Allahû Tealâ. Ve o son güne kadar kişinin hesap dengesini bozmuyor. Allah'a ulaşmayı dilemezse, o zaman mutlaka kazançları kaybettiklerinden fazla olsa bile onu aşağı düşürüyor. Kişinin cehenneme gitmesini Allah oluşturuyor o zaman. Yani akait etmiş O, değişiklik yapmayarak oluşturuyor veya bu konudaki değişikliği yaparak. Çünkü sözü var. Kim Allah'a ulaşmayı dilerse mutlaka Allah'ın cennetine girecektır, kim Allah'a ulaşmayı dilemezse mutlaka cehenneme girecektir.
Şimdi burada sevgili kardeşlerim, Allah'ın rahmeti ne demek? Allah'ın rahmeti; Allah'ın Rahîm esmasıyla tecellisiyle oluşur. Sadece Allah'a ulaşmayı dileyenler, Allah'ın Rahîm esmasıyla muhatap olurlar, Allah'a ulaşmayı dilemeyenler ise Allah'ın Rahîm esmasıyla muhatap olmazlar, olamazlar. Bunun çaresi yok. Eğer Allah'a ulaşmayı dilemezse kişi Allah'ın Rahîm esmasıyla muhatap olamaz. İnsan hayatı varolduğu sürece insanlar hep Allah'ın evliyası gibi yaşamayı, evliya olmayı, Allah'a ermiş olmayı dilemişlerdir.
Öyleyse Allah'ın rahmetinden insanların ümitlerini kesmeleri veya kesmemeleri söz konusu. Allah'ın âyetlerinden ümitlerini kesenler, Allah'a ulaşmayı dilememiş olan ve hiç dilemeyecek olanlar. Allahû Tealâ da onlar da dâhil olmak üzere herkese hitap ediyor:
“Haddi aşmış olsanız bile yani sadece kendinizi yoldan çıkardığınız gibi başka insanları da yoldan çıkarsanız gene de Allah'ın rahmetinden ümit kesmeyin.” diyor Allahû Tealâ. Yani ömürlerinin sonuna kadar insanlara mühlet vermiş Allahû Tealâ. Ve o son güne kadar kişinin hesap dengesini bozmuyor. Allah'a ulaşmayı dilemezse, o zaman mutlaka kazançları kaybettiklerinden fazla olsa bile onu aşağı düşürüyor. Kişinin cehenneme gitmesini Allah oluşturuyor o zaman. Yani akait etmiş O, değişiklik yapmayarak oluşturuyor veya bu konudaki değişikliği yaparak. Çünkü sözü var. Kim Allah'a ulaşmayı dilerse mutlaka Allah'ın cennetine girecektır, kim Allah'a ulaşmayı dilemezse mutlaka cehenneme girecektir.
