Bakara 257 ve Casiye 19 arasında bir ilişki var mıdır?

2/BAKARA-257: Allâhu velîyyullezîne âmenû, yuhricuhum minez zulumâti ilân nûr(nûri), vellezîne keferû evliyâuhumut tâgûtu yuhricûnehum minen nûri ilâz zulumât(zulumâti), ulâike ashâbun nâr(nâri), hum fîhâ hâlidûn(hâlidûne).

Allah, âmenû olanların (Allah’a ulaşmayı dileyenlerin) dostudur, onları (onların nefslerinin kalplerini) zulmetten nura çıkarır. Ve kâfirlerin dostları taguttur (onlar, şeytanı dost edinirler, şeytan kimseye dost olmaz), onları (onların nefslerinin kalplerini) nurdan zulmete çıkarırlar. İşte onlar, ateş ehlidir. Onlar, orada ebedî kalacak olanlardır.

Allahû Tealâ diyor ki: “Allah, âmenû olanların dostudur, onların kalplerini zulmetten nura çıkarır. Kâfirlere gelince, onlar ki kâfirlerdir, onlarda tagutun dostlarıdır. Onların da kalpleri, tagut tarafından nurdan zulmete çıkarılır.” Bu kâfirler için diyor ki: “İşte onlar halkıdır. Onlar orada ebedî kalıcılardır.”

45/CÂSİYE-19: İnnehum len yugnû anke minallâhi şey’â(şey’en), ve innez zâlimîne ba’duhum evliyâu ba’din, vallâhu veliyyul muttakîn(muttakîne).

Muhakkak ki onlar, Allah’tan bir şey (emir) konusunda asla sana fayda veremezler. Muhakkak ki zalimler birbirinin dostudurlar. Ve Allah, takva sahiplerinin dostudur.

Çünkü onlar Allah’tan gelecek olan hiçbir şeyi senden sayamazlar. Şüphesiz zalimler birbirlerinin velisidirler. Allah ise takva sahiplerinin velisidir.

Bakara 257 ve Casiye 19 arasında bir ilişki var mıdır?

Allah âmenû olanların dostudur. Kâfirler tagutun dostlarıdır diyor Allahû Tealâ Bakara 257’de. Casiye 19’da da: Zalimler birbirlerinin dostlarıdr diyor. Tagutta insan ve cin şeytanlarda, onlara tâbî olan kişi de, zalimler arasındadır. Zalimlerde birbirinin velisidir.

Zaten Bakara 257’de de Allahû Tealâ onu söylüyor: Kâfirler tagutun dostudurlar, onlar insan ve cin şeytanlar, zalimlerdir, onlara tâbî olanlar da zalimler cümlesinde mütealâ ediliyor. Allah ise takva sahiplerinin dostudur, Casiye 19’da diyor.

Bakara 257’de de Allah âmenû olanların dostudur diyor. Âmenû olanlarda zaten takva sahipleridir. Allahû Tealâ diyor ki:

10/YÛNUS-63: Ellezîne âmenû ve kânû yettekûn(yettekûne).

Onlar, âmenûdurlar (ölmeden evvel Allah’a ulaşmayı dileyenlerdir) ve takva sahibi olmuşlardır.

Onlar, âmenû olmuşlardır, Allah’a ulaşmayı dilemişlerdir ve takva sahibi olmuşlardır. Öyleyse Allah âmenû olanların dostudur. Tagut insan ve cin şeytanlarda zalimlerdir. Onlarda birbirlerinin dostudurlar. Aralarında, Bakara 257 ve Casiye 19 arasında kesin bir ilişki söz konusudur.