En’âm Suresinin 36. âyet-i kerimesine göre kişinin ölüyken hayata getirilmesiyle, Kur’ân-ı Kerim’in bu kişiye kıraat edilmesi arasında nasıl bir ilişki vardır?
Anasayfa » Ana Sayfa » Allah'a Ulaşmayı Dilemek » En’âm Suresinin 36. âyet-i kerimesine göre kişinin ölüyken hayata getirilmesiyle, Kur’ân-ı Kerim’in bu kişiye kıraat edilmesi arasında nasıl bir ilişki vardır?
En’âm Suresinin 36. âyet-i kerimesine göre kişinin ölüyken hayata getirilmesiyle, Kur’ân-ı Kerim’in bu kişiye kıraat edilmesi arasında nasıl bir ilişki vardır?
6/EN'ÂM-36: İnnemâ yestecîbullezîne yesmeûn(yesmeûne), vel mevtâ yeb’asuhumullâhu summe ileyhi yurceûn(yurceûne).
(Davete) ancak işitenler icabet eder. Ve Allah, ölüleri (ölü olan sem’î isimli işitme hassasını, ölü olan fuad isimli idrak hassasını, ölü olan basar isimli görme hassasını) diriltir. Sonra O'na döndürülürler. (Hayatta iken ruhu mürşid eliyle Allah’a döndürülür.)Bu kişiye kıraat ediliyor ki, kişi evvelâ işitiyor. Allah’a ulaşmayı dileyen kişiye Kur’ân-ı Kerim kıraat edildiği zaman, bu kişi 1. safhaya gelmiştir, Allah’a ulaşmayı dilemiştir ve işiten, gören, idrak eden birisi olmuştur. Onun üzerine Allahû Tealâ bu kişiyi dirilterek, Allah’a ulaşmaya davet ediyor. O burada geçen En’am 36’da geçen davet, Allah’a ulaşmaya davet. Bundan evvel kişi Allah’a ulaşmayı dilemişti. Furkanlar açılmış, furkanlar açıldıktan sonra Allahû Tealâ kişiyi yeni bir davetle, Kendisine davet ediyor artık.
Öyleyse burada, En’am 36’da, kıraatın ötesinde bir olgu var. Allah’a ulaşmayı dilemeye davet tamamlanmıştır. Kişi ruhunu Allah’a mutlaka ulaştıracağına kesin olarak emin olmuştur. Bunun üzerine Allahû Tealâ onu, yani Bakara Suresinin 46. âyet-i kerimesinde ki duruma girmiştir kişi. Allah’a mutlaka ruhunun ulaşacağına inanan, bir huşû sahibi olmuştur. Onun üzerine Allahû Tealâ onu, Allah’a ulaşma konusunda harekete geçirmiştir, Allah’a ulaşmayı dileme konusunda harekete geçen bu kişi, bu safhayı aşınca dileme faslını tamamlamıştır, dileme emrini yerine getirmiştir, 2. safhada Allah’a ulaşacaktır ve Allah’a ulaşmak üzere kişi mürşidine ulaşmaktır.
En’am Suresinin 36. âyet-i kerimesi, kişinin mürşidine ulaştığını, tâbiiyetini gerçekleştirdiğini ve dirildiğini ifade ediyor, O’na döndürüleceğini ifade ediyor. Kişinin daveti işitebilmesi, Allah’a ulaşmayı dileme davetini gerçekleştirmesiyle mümkün, Allah’a ulaşma davetini ancak o zaman işitebilir. İşitince de bunun gereğini yapar, mürşidine tâbî olur, sonrada ruhu Allah’a ulaşır. Öyleyse bu kişi, 1. kıraatın, Allah’a ulaşmayı dileme davetinin ötesinde, 2. bir kıraatle karşı karşıyadır. Allah’a ulaşma davetine muhatap olmuştur.
Öyleyse burada, En’am 36’da, kıraatın ötesinde bir olgu var. Allah’a ulaşmayı dilemeye davet tamamlanmıştır. Kişi ruhunu Allah’a mutlaka ulaştıracağına kesin olarak emin olmuştur. Bunun üzerine Allahû Tealâ onu, yani Bakara Suresinin 46. âyet-i kerimesinde ki duruma girmiştir kişi. Allah’a mutlaka ruhunun ulaşacağına inanan, bir huşû sahibi olmuştur. Onun üzerine Allahû Tealâ onu, Allah’a ulaşma konusunda harekete geçirmiştir, Allah’a ulaşmayı dileme konusunda harekete geçen bu kişi, bu safhayı aşınca dileme faslını tamamlamıştır, dileme emrini yerine getirmiştir, 2. safhada Allah’a ulaşacaktır ve Allah’a ulaşmak üzere kişi mürşidine ulaşmaktır.
En’am Suresinin 36. âyet-i kerimesi, kişinin mürşidine ulaştığını, tâbiiyetini gerçekleştirdiğini ve dirildiğini ifade ediyor, O’na döndürüleceğini ifade ediyor. Kişinin daveti işitebilmesi, Allah’a ulaşmayı dileme davetini gerçekleştirmesiyle mümkün, Allah’a ulaşma davetini ancak o zaman işitebilir. İşitince de bunun gereğini yapar, mürşidine tâbî olur, sonrada ruhu Allah’a ulaşır. Öyleyse bu kişi, 1. kıraatın, Allah’a ulaşmayı dileme davetinin ötesinde, 2. bir kıraatle karşı karşıyadır. Allah’a ulaşma davetine muhatap olmuştur.
