Bakara Suresinin 186. âyet-i kerimesi:
2/BAKARA-186: Ve izâ seeleke ıbâdî annî fe innî karîb(karîbun) ucîbu da’veted dâi izâ deâni, felyestecîbû lî velyu’minû bî leallehum yerşudûn(yerşudûne).
Ve kullarım sana, Benden sorduğu zaman, muhakkak ki Ben, (onlara) yakınım. Bana dua edilince, dua edenin duasına (davetine) icabet ederim. O halde onlar da Bana (Benim davetime) icabet etsinler ve Bana âmenû olsunlar (Bana ulaşmayı dilesinler). Umulur ki böylece onlar irşada ulaşırlar (irşad olurlar).
Allah’a ulaşmayı dilemekle herşey başlar, bu dilek mutlaka kişi üzerinde onu mürşide 12 tane ihsanla ulaştırır.
Mürşide tâbî olan kişi ruhunu Allah’a ulaştırır, 21. basamakta. Daha sonra 25. basamakta fizik vücudunu, 27. basamakta nefsini, 28. basamağın 4. kademesinde irşada ulaşmayı tamamlar kişi, 5. kademesinde ise iradesini de Allah’a teslim eder. Demin buradaki 4. kademeye kadar olan kesim Allahû Tealâ tarafından emredilmiş.