Lokmân-13 ve Lokmân-15’e göre, fırkalara ayrılmayanların ancak Allah'a ulaşmayı dileyerek şirkten kurtulanlar olduğunu söyleyebilir miyiz?

Lokmân (A.S) Lokmân-13’teki oğluna olan öğüdünde: “Ey oğlum! Allah'a şirk koşma.” Lokmân-15’te ise Allahû Tealâ: “Kim Bana yönelmiş ise sen de onun yoluna tâbî ol. Kim ruhunu ölmeden evvel Bana ulaştırmayı dilemiş ise (Bana yönelmiş ise) sen de onun yoluna tâbî ol, sen de Allah'a (O’na) ulaşmayı dile.” buyuruyor. Buna göre fırkalara ayrılmayanların ancak Allah'a ulaşmayı dileyerek şirkten kurtulanlar olduğunu söyleyebilir miyiz?

Tabiî bu 3. grup âyetler, sadece birbirleriyle olan ilişkisi açısından değil evvelki âyetlere bağlanarak suali sormuş oluyor kardeşimiz. Lokmân-13’e bakıyoruz:

31/LOKMÂN-13: Ve iz kâle lukmânu libnihî ve huve yaızuhu yâ buneyye lâ tuşrik billâhi, inneş şirke le zulmun azîm(azîmun).

Ve Lokman, oğluna vaazederek (öğüt vererek) şöyle demişti: "Ey yavrum, Allah’a şirk koşma! Muhakkak ki şirk, azîm (çok büyük) bir zulümdür."

“Ve Lokmân, oğluna öğüt vererek demişti ki: ‘Ey oğlum! Allah’a şirk koşma! Çünkü şüphesiz şirk (şüphesiz şirk), gerçekten büyük bir zulümdür.”

Burada ne demek istiyor? Lokmân-15 ile birleştirirsek: “Sakın Allah'a ulaşmayı dilememezlik etme. Eğer Allah'a ulaşmayı dilemezsen şirkte olursun. Ve şirk senin kendine zulmetmendir.”

Lokmân-15:

31/LOKMÂN-15: Ve in câhedâke alâ en tuşrike bî mâ leyse leke bihî ilmun fe lâ tutı’humâ ve sâhibhumâ fîd dunyâ ma’rûfen vettebi’ sebîle men enâbe ileyye, summe ileyye merciukum fe unebbiukum bi mâ kuntum ta’melûn(ta’melûne).

Ve bilgin olmayan bir şey hakkında, şirk koşman için seninle mücâdele ederlerse, ikisine de itaat etme! Ve dünyada onlara güzellikle sahip ol. Bana yönelenlerin (ruhunu Allah'a ulaştırmayı dileyenlerin) yoluna tâbî ol. Sonra dönüşünüz Banadır. O zaman yaptığınız şeyleri size haber vereceğim.

ve in câhedâke alâ en tuşrike bî mâ leyse leke bihî ilmun: Ve eğer annen baban sana, Bana ortak koşman için seni zorlarlarsa onlara itaat etme! Bilmediğin bir şeyi Bana ortak koşman için.
fe lâ tutı’humâ ve sâhibhumâ fîd dunyâ magrûfen vettebi’ sebîle men enâbe ileyy(ileyye): Onlarla dünyada ma’ruf olarak bir davranış biçimi içinde ol yani iyi geçin. Kim Bana yönelmişse Bana ulaşmayı dilemiş ise sen de onun yoluna tâbî ol. Aynı şeyleri yap. Bana ulaşmayı dile. Dilediğin an Sıratı Mustakîm üzerinde olursun ve böylece sebîle tâbî olursun.
summe ileyye merciukum fe unebbiukum: Sonra hepiniz Bana döneceksiniz, ölümden sonra.
fe unebbiukum bi mâ kuntum ta’melûn(ta’melûne): Ve size, yaptıklarınızı haber vereceğim. Hayat filminiz size önünüzde gösterilecek.

Fırkalara ayrılmayanlar kimdir? “Sebîle tâbî olanlar Allah'a ulaşmayı dileyenlerdir, diyebilir miyiz?” diyor kardeşimiz.

Tabiî diyebiliriz. Onu söylüyor Allahû Tealâ.