Mâide-27’de göre kimlerin kurbanlarının kabul edildiğini açıklar mısınız?
Anasayfa » Ana Sayfa » Âmenû » Mâide-27’de göre kimlerin kurbanlarının kabul edildiğini açıklar mısınız?
Mâide-27’de göre kimlerin kurbanlarının kabul edildiğini açıklar mısınız?
5/MÂİDE-27: Vetlu aleyhim nebeebney âdeme bil hakkı iz karrabâ kurbânen fe tukubbile min ehadihimâ ve lem yutekabbel minel âhar(âhari) kâle le aktulenneke, kâle innemâ yetekabbelullâhu minel muttekîn(muttekîne).
Ve onlara Adem’in iki oğlunun haberini (kıssasını, aralarında geçen olayı) hakkıyla oku, Allah’a yaklaştıracak kurban sunmuşlardı, (Kurban) ikisinin birinden kabul edilir ve diğerinden ise kabul edilmez. (Kurbanı kabul edilmeyen) “Seni mutlaka öldüreceğim” dedi. O da, “Allah sadece takvâ sahiplerinden kabul eder.” dedi.“Onlara Âdem’in iki oğlunun haberini yani kıssasını, aralarında geçen olayı hakkıyla oku. Allah’a yaklaştıracak kurban sundukları zaman kurban ikisinin birinden kabul edilmiş diğerindense kabul edilmemişti.”
tukubbile min ehadihimâ: İkisinden birinden kabul edilmişti.
ve lem yutekabbel minel âhar: Diğerinden ise kabul edilmemişti.
Kurbanı kabul edilmeyen seni mutlaka öldüreceğim dedi: kâle le aktulennek(aktulenneke).
O diğeri dedi ki: (Yani kurbanı kabul edilmeyen kişi diyor bunu.) “Seni öldüreceğim, katledeceğim. (“le” de gelmiş başına.) Mutlaka katledeceğim.”
kâle: Dedi ki
"innemâ yetekabbelullâhu minel muttekîn(muttekîne): Allah sadece takva sahiplerinden kabul eder.” dedi.
Takva sahiplerinin kurbanı söz konusu. Öyleyse buradaki muhtevaya baktığımız zaman Habil’le Kabil arasındaki olay bu. “Sadece Allah takva sahiplerinin kurbanını kabul eder.” diyor. Bu âyet-i kerime her ikisinin de kurban verdiğini söylüyor. O zaman doğrusu budur. Habil de kurban vermiş, bir koç kurban etmiş, Kabil de koç kurban etmiş ama Allahû Tealâ Habil’inkini kabul etmiş, Kabil’inkini kabul etmemiş. Buna fena halde içerleyen Kabil, kardeşini öldürme kararı almış ve öldürmek istediği zaman “Allah sadece takva sahiplerinden kabul eder.” demiş.
Aslında bir başka âyet-i kerimede: “Sen beni öldürsen de ben sana karşı hiçbir şey yapacak değilim.” diyor kardeşi ve hiçbir şey yapmıyor Habil.
Yani burada hayatının hiç kıymeti olmayan ama ölüm anında bile kendisini öldürecek olan kişiye saldırmayan, irşad makamına ulaşmış bir üst seviye Allah’ın dostu birisi var, Habil. Öyleyse bu âyet-i kerime sadece takva sahiplerinin kurbanının kabul edileceğini söylüyor.
ve lem yutekabbel minel âhar: Diğerinden ise kabul edilmemişti.
Kurbanı kabul edilmeyen seni mutlaka öldüreceğim dedi: kâle le aktulennek(aktulenneke).
O diğeri dedi ki: (Yani kurbanı kabul edilmeyen kişi diyor bunu.) “Seni öldüreceğim, katledeceğim. (“le” de gelmiş başına.) Mutlaka katledeceğim.”
kâle: Dedi ki
"innemâ yetekabbelullâhu minel muttekîn(muttekîne): Allah sadece takva sahiplerinden kabul eder.” dedi.
Takva sahiplerinin kurbanı söz konusu. Öyleyse buradaki muhtevaya baktığımız zaman Habil’le Kabil arasındaki olay bu. “Sadece Allah takva sahiplerinin kurbanını kabul eder.” diyor. Bu âyet-i kerime her ikisinin de kurban verdiğini söylüyor. O zaman doğrusu budur. Habil de kurban vermiş, bir koç kurban etmiş, Kabil de koç kurban etmiş ama Allahû Tealâ Habil’inkini kabul etmiş, Kabil’inkini kabul etmemiş. Buna fena halde içerleyen Kabil, kardeşini öldürme kararı almış ve öldürmek istediği zaman “Allah sadece takva sahiplerinden kabul eder.” demiş.
Aslında bir başka âyet-i kerimede: “Sen beni öldürsen de ben sana karşı hiçbir şey yapacak değilim.” diyor kardeşi ve hiçbir şey yapmıyor Habil.
5/MÂİDE-28: Lein besadte ileyye yedeke li taktulenî mâ ene bi bâsitın yediye ileyke li aktuleke, innî ehâfullâhe rabbel âlemîn(âlemîne).
“Gerçekten, eğer sen, beni öldürmek için elini bana uzatırsan, ben seni öldürmek için elimi sana uzatacak değilim. Muhakkak ki ben, âlemlerin Rabb’i olan Allah’tan korkarım.”Yani burada hayatının hiç kıymeti olmayan ama ölüm anında bile kendisini öldürecek olan kişiye saldırmayan, irşad makamına ulaşmış bir üst seviye Allah’ın dostu birisi var, Habil. Öyleyse bu âyet-i kerime sadece takva sahiplerinin kurbanının kabul edileceğini söylüyor.
