Cinn Suresi 2., Bakara Suresi 256 ve Zumer Suresinin 17. âyet-i kerimelerinde bahsedilen kişiler aynı kişiler midir?

Anasayfa » Ana Sayfa » Âmenû » Cinn Suresi 2., Bakara Suresi 256 ve Zumer Suresinin 17. âyet-i kerimelerinde bahsedilen kişiler aynı kişiler midir?
share on facebook  tweet  share on google  print  

Cinn Suresi 2., Bakara Suresi 256 ve Zumer Suresinin 17. âyet-i kerimelerinde bahsedilen kişiler aynı kişiler midir?

Cinn Suresinin 2. âyet-i kerimesi:

72/CİNN-2: Yehdî ilâr ruşdi fe âmennâ bihî, ve len nuşrike bi rabbinâ ehadâ(ehaden).
“O (Kur’ân), irşada ulaştırır, artık biz, O’na îmân ettik ve artık kimseyi Rabbimize asla ortak koşmayız.”


yehdî iler ruşdi: O (yani Kur’ân) gerçeğe (irşada) ulaştırır.
fe âmennâ bih(bihî): Bu sebeple O'na âmenû olduk. Kitaba o kitaba îmân ettik.
ve len nuşrike bi rabbinâ ehadâ(ehaden): Rabbimize hiçbir şeyi ortak koşmayacağız.

Cinn Suresinin 2. âyet-i kerimesi ve Bakara-256:

2/BAKARA-256: Lâ ikrâhe fîd dîni kad tebeyyener ruşdu minel gayy(gayyi), fe men yekfur bit tâgûti ve yu’min billâhi fe kadistemseke bil urvetil vuskâ, lânfisâme lehâ, vallâhu semîun alîm(alîmun).
Dînde zorlama yoktur. irşad yolu (hidayet yolu, Allah’a ulaştıran yol), gayy yolundan (dalâlet yolundan, şeytana, cehenneme ulaştıran yoldan) açıkça (ayrılıp) ortaya çıkmıştır. Artık kim tagutu (şeytanı ve şeytana ulaştıran yolu) inkâr edip de Allah’a îmân ederse (mü’min olur, Allah’a ulaştıran yolu tercih ederse), böylece o, (Allah’tan) kopması mümkün olmayan urvetul vuskaya (sağlam bir kulba, mürşidin eline) tutunmuştur. Allah Sem’î’dir, Alîm’dir.


“Dînde zorlama yoktur. Rüşd yoluyla (İrşad yoluyla) gayy yolu (cehenneme götüren yol) birbirinden tebeyyün etmiştir (ayrılmıştır, beyan edilmiştir, esaslar ortaya konulmuştur). Kim tagutu inkâr ederse ve Allah'a âmenû olursa (Allah’a ulaşmayı dilerse) o, Allah'tan kopması mümkün olmayan bir kulba sımsıkı yapışır. Allah işitir ve bilir.”

“Cinn Suresinin 2. ve Bakara Suresinin 256. âyet-i kerimesindeki kişiler aynı kişiler midir?”

Cinn Suresindeki kişiler âmenû olanlar, Kur'ân’a inananlar, inandıkları için Allah’a ulaşmayı dileyenler ve hiçkimseyi Allah'a ortak koşmayanlar yani şirkten kurtulanlar. Kimdir şirkten kutulanlar? Sadece Allah’a ulaşmayı dileyenler. Eğer kişi Allah’a ulaşmayı dilememişse o kişi şirktedir. Çok açık bir şekilde Allahû Tealâ Rûm Suresinin 31 ve 32. âyetlerinde bunu söylüyor:

30/RÛM-31: Munîbîne ileyhi vettekûhu ve ekîmûs salâte ve lâ tekûnû minel muşrikîn(muşrikîne).
O’na (Allah’a) yönelin (Allah’a ulaşmayı dileyin) ve O'na karşı takva sahibi olun. Ve namazı ikame edin (namaz kılın). Ve (böylece) müşriklerden olmayın.

30/RÛM-32: Minellezîne ferrakû dînehum ve kânû şiyean, kullu hızbin bimâ ledeyhim ferihûn(ferihûne).
(O müşriklerden olmayın ki) onlar, dînlerinde fırkalara ayrıldılar ve grup grup oldular. Bütün gruplar, kendilerinde olanla ferahlanırlar.


“O müşrikler ki; fırkalara ayrılmışlardır. Her biri kendi elindekiyle ferahlanırlar.”

Öyleyse Allah’a ulaşmayı dilemeyen herkes şirktedir. Ve Cinn-2’deki kişiler Allah’a ulaşmayı dileyenler ve şirkte olmayanlar. Sadece Allah’a ulaşmayı dileyenler şirkte olmayanlardır. Cinn-2 bunu ifade ediyor (Allah’a ulaşmayı dileyenleri ifade ediyor).

Bakara-256’da da aynı olay var. Gayy yolunu dikkate almayıp rüşd yolunu seçenler. Tagutu inkâr edenler (insan ve cin şeytanları inkâr edenler). Yani gene aynı neticeye ulaşıyoruz. Allah’a ulaşmayı dileyenler. Âmenû olanlar ve onlar da (Bakara-256’dakiler de) Allah'a şirk koşmayanlar. Allah'tan kopması mümkün olmayan sağlam bir kulba sarılmışlardır. Yani Allah'ın ipine sarılmışlardır. Allah'ın ipine sarılanlar, Allah’a ulaşmayı dileyenlerdir. Açık bir şekilde Allahû Tealâ Allah'ın ipine sarılanların Allah’a ulaşmayı dileyenler olduğunu söylüyor. Öyleyse Bakara-256’dakiler de Allah’a ulaşmayı dileyenlerdir. Allah'tan, Allah'ın ipine sarılanlar.

Zumer-17:

39/ZUMER-17: Vellezînectenebût tâgûte en ya’budûhâ ve enâbû ilâllâhi lehumul buşrâ, fe beşşir ibâdi.
Ve onlar ki; taguta (insan ve cin şeytanlara) kul olmaktan içtinap ettiler (kaçındılar, kendilerini kurtardılar). Çünkü Allah’a yöneldiler (Allah’a ulaşmayı dilediler). Onlara müjdeler vardır. Öyleyse kullarımı müjdele!


“Onlar ki; Allah’a ulaşmayı dilediler ve şeytana kul olmaktan içtinap ettiler. Ve Allah'a kul oldular. Kullarımı, onlara müjdeler vardır. Kullarımı müjdele!” diyor Allahû Tealâ.

Allah’a ulaşmayı dilerler şeytana (taguta, insan ve cin şeytanlara) kul olmaktan içtinap ederler (kendilerini kurtarırlar). Ve bunun sebebi Allah'a yönelmeleridir (Allah'a ulaşmayı dilemeleridir). “Onlara müjdeler vardır. Kullarımı müjdele!” diyor Allahû Tealâ. Görülüyor ki; şeytana kul olmaktan kurtulan Allah'a kul olmuştur. Burada da Allah'a, şeytandan kurtulup (taguttan kurtulup) Allah'a ulaşmayı dileyenlerden bahsediyor Bakara-256: “Kim tagutu devre dışı bırakır da Allah’a ulaşmayı dilerse ‘ve yu’min billâhi: Allah'a âmenû olursa.”

Öyleyse Cinn-2 de Bakara-256 da Zumer-17 de aynı insanlardan bahsediyor. Allah’a ulaşmayı dileyenlerden.

Benzer konular