Mürşidimi nasıl görebilirim?
Allah'a ulaşmayı dilemeden mürşidinizi göremezsiniz. Aslında mürşidinizin tâbî olacağı kişiyi görürsünüz. O, biziz. Bu dünyadaki bütün mürşidlerin tâbî olacağı kişi, o biziz. Mürşidini kişinin görebilmesi için, evvelâ Allah'a ulaşmayı dilemesi lâzım. Allah'a ulaşmayı dilemeyen kişiye mürşid gösterilmez.
Allahû Tealâ diyor ki Bakara Suresinin 44 ve 45 âyetlerinde:
Diyor ki: “Sabırla (1) ve hacet namazıyla Allah’tan mürşidinizi isteyin. Ama bu büyük bir iştir, kebiretün bir iştir.” Kebir, büyük bir iştir. Yani “Herkese gösterilmez.” diyor Allahû Tealâ. “Ama kim Allah’a mülâki olacağından emin olmuşsa, ruhunu ölmeden evvel Allah'a ulaştıracağına kesin şekilde inanıyorsa, onlara gösteririz mürşidlerini.” diyor.
Kim Allah'a ulaşmayı dilerse, o kişi mutlaka bu noktaya Allahû Tealâ tarafından ulaştırılır. Yani Allah’a ulaşacağına kesin şekilde kişi inanır ve inandığı zaman, hacet namazını kıldığında nefsinin kalbinde %2 rahmet nuru oluşmuştur. Yani Rahmân esması o kişinin üzerine tecelli etmiştir. Ancak böyle bir insan -kör, sağır ve dilsizken işiten, bilen ve gören bir insan- onlar mürşidini talep etmek yetkisinin sahibidir.
Herkes mürşidini talep eder ama göremezler. Kim ruhunu ölmeden evvel Allah’a ulaştıracağına eminse, yakîn derecesinde buna inanıyorsa, işte onlar görebilirler sadece. Allah, sadece onlara gösterir.
Allahû Tealâ diyor ki Bakara Suresinin 44 ve 45 âyetlerinde:
2/BAKARA-45: Vesteînû bis sabri ves salât(salâti), ve innehâ le kebîratun illâ alâl hâşiîn(hâşiîne).
(Allah’tan) sabırla ve namazla istiane (özel yardım) isteyin. Ve muhakkak ki o (hacet namazı ile Allah’a ulaştıracak mürşidini sormak), huşû sahibi olanlardan başkasına elbette ağır gelir.2/BAKARA-46: Ellezîne yezunnûne ennehum mulâkû rabbihim ve ennehum ileyhi râciûn(râciûne).
Onlar (o huşû sahipleri) ki, Rab’lerine (dünya hayatında)
muhakkak mülâki olacaklarına ve (sonunda ölümle)
O’na döneceklerine yakîn derecesinde inanırlar.Diyor ki: “Sabırla (1) ve hacet namazıyla Allah’tan mürşidinizi isteyin. Ama bu büyük bir iştir, kebiretün bir iştir.” Kebir, büyük bir iştir. Yani “Herkese gösterilmez.” diyor Allahû Tealâ. “Ama kim Allah’a mülâki olacağından emin olmuşsa, ruhunu ölmeden evvel Allah'a ulaştıracağına kesin şekilde inanıyorsa, onlara gösteririz mürşidlerini.” diyor.
Kim Allah'a ulaşmayı dilerse, o kişi mutlaka bu noktaya Allahû Tealâ tarafından ulaştırılır. Yani Allah’a ulaşacağına kesin şekilde kişi inanır ve inandığı zaman, hacet namazını kıldığında nefsinin kalbinde %2 rahmet nuru oluşmuştur. Yani Rahmân esması o kişinin üzerine tecelli etmiştir. Ancak böyle bir insan -kör, sağır ve dilsizken işiten, bilen ve gören bir insan- onlar mürşidini talep etmek yetkisinin sahibidir.
Herkes mürşidini talep eder ama göremezler. Kim ruhunu ölmeden evvel Allah’a ulaştıracağına eminse, yakîn derecesinde buna inanıyorsa, işte onlar görebilirler sadece. Allah, sadece onlara gösterir.
