Allah’a inanmak âmenû olmak mıdır acaba?

Allah’a inanmak âmenû olmak değildir. Bir insan Allah'a ulaşmayı dilemedikçe âmenû olmaz. Bir dilek varsa kişinin kalbinde; “Yarabbi! Ben de ruhumu Sana ulaştırmayı diliyorum.” tarzında, işte o zaman o kişi âmenû olmuştur. Allah'a ulaşmayı dilemiştir. Sonra Allahû Tealâ ona onun bu talebi üzerine mürşid sevgisi verecektir. Mürşidine tâbî olacaktır. Ve bu noktada ruhu vücudunu terk edip Allah’a doğru yola çıkan kafileye katılacaktır.

Sonra o ruh Allah’a ulaşacaktır. İşte o kişi o zaman ermiş evliya olacaktır. Nesi ermiş? Ruhu ermiş. Nereye ermiş? Allah’a ermiş. Sonra o kişi ruhundan sonra fizik vücudunu Allah’a teslim edecektir. Sonra nefsini Allah’a teslim edecektir. Sonra muhlis olacaktır. En sonunda iradesini Allah’a teslim edecektir. Böylece Kur'ân-ı Kerim’de, daha önce İncil’de, ondan önce de Tevrat’ta var olan bütün talepler Kur'ân-ı Kerim’deki gerçek yerlerinde o kişiyi hedeflerine ulaştıracaktır.

Araştırıldığında şunu görüyoruz ki sevgili kardeşlerim; Tevrat’ta da 7 safha 4 teslim var, İncil’de de 7 safha 4 teslim var, Kur'ân-ı Kerim’de de 7 safha 4 teslim var.

Öyleyse insanlar bunları unutmuşlarsa onlara bunları kendi kitaplarından öğretmekle hepiniz mükellefsiniz. Biz burada öyle yapıyoruz. Musevîlere Tevrat’tan, hristiyanlara İncil’den, müslümanlara da Kur'ân-ı Kerim’den 7 safha ve 4 teslimi anlatıyoruz. Hepsinin farz olduğunu onlara ispat ediyoruz. Bu onlarda bir “Allah'a ulaşmayı dileğini” gerçekleştirse zaten cehennemden kurtulacaklar. Çünkü Allah'a ulaşmayı mutlaka o zaman dileyecekler.

Sevgili kardeşlerim! Herşey çok mu güzel, yoksa bana mı öyle geliyor? Ne diyorsunuz? Hepinizi çok ama çok seviyoruz.

Allah razı olsun.