Yûnus 62 ve 63 ile Zumer 18 arasında bir ilişkiden bahsedebilir miyiz?
Anasayfa » Ana Sayfa » Âmenû » Yûnus 62 ve 63 ile Zumer 18 arasında bir ilişkiden bahsedebilir miyiz?
Yûnus 62 ve 63 ile Zumer 18 arasında bir ilişkiden bahsedebilir miyiz?
Yûnus Suresinin 62. ve 63. âyet-i kerimeleri:
“Allah'ın evliyasına korku yoktur. Onlar, mahzun da olmazlar. Onlar âmenûdurlar ve takva sahibi olmuşlardır.” diyor Allahû Tealâ.
Zumer Suresinin 18. âyet-i kerimesi:
“Onlar, sözü işitirler (fe yettebiûne ahseneh) ve sözlerin ahsen olanına tâbî olurlar. İşte onlar, hidayete erenlerdir. Ve bunlar ruhlarını Allah'a ulaştıranlardır. Onlar ulûl'elbabtır (daimî zikrin sahipleridir).
Yûnus Suresinin 62. ve 63. âyet-i kerimeleri ile Zumer Suresinin 18. âyet-i kerimesi arasındaki ilişkiden ziyade, Zumer Suresinin 17. âyet-i kerimesi arasındaki ilişki söz konusu. Ne diyor Allahû Tealâ Yûnus Suresinin 62. ve 63. âyet-i kerimelerinde:
Eğer Yûnus Suresinin 64. âyet-i kerimesini de alsaydık:
lehumul buşrâ fîl hayâtid dunyâ ve fîl âhıreh(âhıreti): Onlara, dünyada da ahirette de müjdeler vardır.
Şimdi Zumer Suresinin 18. âyet-i kerimesi yerine Zumer Suresinin 17. âyet-i kerimesini alalım:
“Onlar Allah’a ulaşmayı dilediler. Ve şeytana (taguta) kul olmaktan kurtuldular. Onlara müjdeler vardır. Kullarımı müjdele.”
Burada Yûnus Suresinin 63. âyet-i kerimesinde ne diyor Allahû Tealâ:
ellezîne âmenû: Onlar, âmenû oldular (Allah'a ulaşmayı dilediler).
ve kânû yettekûn(yettekûne): Ve takva sahibi oldular.
Zumer Suresinin 17. âyet-i kerimesinde “Onlara müjdeler vardır.” diyor. Yûnus Suresinin 64. âyet-i kerimesinde de “Onlara dünyada da ahirette de müjdeler vardır.” diyor. Ve şeytana kul olmaktan kurtulduklarını, Allah'a kul olduklarını söylüyor Allahû Tealâ.
Yani Yûnus Suresinin 62., 63., 64. âyet-i kerimeleri ile Zumer Suresinin 18. âyet-i kerimesinden ziyade 17. âyet-i kerimesinin alâkası var. Zumer Suresinin 18. âyet-i kerimesinde de hidayete erenlerden bahsediliyor. Zumer Suresinin 17. âyet-i kerimesinin devamı olarak 18. âyet-i kerimesinde de dolaylı bir ilişkiden bahsetmek mümkün.
Ama daha yakın ilişki, Yûnus Suresinin 62., 63., 64. âyet-i kerimeleri ile Zumer Suresinin 17. âyet-i kerimesi arasında. Ötekinde (Zumer Suresinin 17. âyet-i kerimesi) “enâbû ilâllâhi: Allah’a ulaşmayı dilediler.” şeklinde, burada da (Yûnus Suresinin 63. âyet-i kerimesi) “ellezîne âmenû: Âmenû oldular (Allah’a ulaşmayı dilediler).” şeklinde ifade edilmiş. ikisinde de Allah’a ulaşmayı dilemek söz konusu.
Zumer Suresinin 18. âyet-i kerimesinde böyle bir hüviyet söz konusu değil ama hidayete ermekten bahsediyor. Yûnus Suresinin 62., 63. ve 64. âyet-i kerimelerinin de neticesi gene hidayete ermektir. Bu açıdan, bir ilişkiden bahsetmek mümkün. Söylediğimiz gibi daha kuvvetli ilişki Zumer Suresinin 17. âyet-i kerimesi ile.
10/YÛNUS-62: E lâ inne evlîyâallâhi lâ havfun aleyhim ve lâ hum yahzenûn(yahzenûne).
Muhakkak ki Allah’ın evliyasına (dostlarına), korku yoktur. Onlar, mahzun olmazlar, öyle değil mi?10/YÛNUS-63: Ellezîne âmenû ve kânû yettekûn(yettekûne).
Onlar, âmenûdurlar (ölmeden evvel Allah’a ulaşmayı dileyenlerdir) ve takva sahibi olmuşlardır.
“Allah'ın evliyasına korku yoktur. Onlar, mahzun da olmazlar. Onlar âmenûdurlar ve takva sahibi olmuşlardır.” diyor Allahû Tealâ.
Zumer Suresinin 18. âyet-i kerimesi:
39/ZUMER-18: Ellezîne yestemiûnel kavle fe yettebiûne ahsenehu, ulâikellezîne hedâhumullâhu ve ulâike hum ulûl elbâb(elbâbi).
Onlar, sözü işitirler, böylece onun ahsen olanına tâbî olurlar. İşte onlar, Allah’ın hidayete erdirdikleridir. Ve işte onlar; onlar ulûl’elbabtır (daimî zikrin sahipleri). “Onlar, sözü işitirler (fe yettebiûne ahseneh) ve sözlerin ahsen olanına tâbî olurlar. İşte onlar, hidayete erenlerdir. Ve bunlar ruhlarını Allah'a ulaştıranlardır. Onlar ulûl'elbabtır (daimî zikrin sahipleridir).
Yûnus Suresinin 62. ve 63. âyet-i kerimeleri ile Zumer Suresinin 18. âyet-i kerimesi arasındaki ilişkiden ziyade, Zumer Suresinin 17. âyet-i kerimesi arasındaki ilişki söz konusu. Ne diyor Allahû Tealâ Yûnus Suresinin 62. ve 63. âyet-i kerimelerinde:
10/YÛNUS-62: E lâ inne evlîyâallâhi lâ havfun aleyhim ve lâ hum yahzenûn(yahzenûne).
Muhakkak ki Allah’ın evliyasına (dostlarına), korku yoktur. Onlar, mahzun olmazlar, öyle değil mi?10/YÛNUS-63: Ellezîne âmenû ve kânû yettekûn(yettekûne).
Onlar, âmenûdurlar (ölmeden evvel Allah’a ulaşmayı dileyenlerdir) ve takva sahibi olmuşlardır.
Eğer Yûnus Suresinin 64. âyet-i kerimesini de alsaydık:
10/YÛNUS-64: Lehumul buşrâ fîl hayâtid dunyâ ve fîl âhırati, lâ tebdîle li kelimâtillâh(kelimâtillâhi), zâlike huvel fevzul azîm(azîmu).
Onlara, dünya hayatında ve ahirette müjdeler (mutluluklar) vardır. Allah’ın sözü değişmez. İşte O, fevz-ül azîmdir.lehumul buşrâ fîl hayâtid dunyâ ve fîl âhıreh(âhıreti): Onlara, dünyada da ahirette de müjdeler vardır.
Şimdi Zumer Suresinin 18. âyet-i kerimesi yerine Zumer Suresinin 17. âyet-i kerimesini alalım:
39/ZUMER-17: Vellezînectenebût tâgûte en ya’budûhâ ve enâbû ilâllâhi lehumul buşrâ, fe beşşir ibâdi.
Ve onlar ki; taguta (insan ve cin şeytanlara) kul olmaktan içtinap ettiler (kaçındılar, kendilerini kurtardılar). Çünkü Allah’a yöneldiler (Allah’a ulaşmayı dilediler). Onlara müjdeler vardır. Öyleyse kullarımı müjdele! “Onlar Allah’a ulaşmayı dilediler. Ve şeytana (taguta) kul olmaktan kurtuldular. Onlara müjdeler vardır. Kullarımı müjdele.”
Burada Yûnus Suresinin 63. âyet-i kerimesinde ne diyor Allahû Tealâ:
ellezîne âmenû: Onlar, âmenû oldular (Allah'a ulaşmayı dilediler).
ve kânû yettekûn(yettekûne): Ve takva sahibi oldular.
Zumer Suresinin 17. âyet-i kerimesinde “Onlara müjdeler vardır.” diyor. Yûnus Suresinin 64. âyet-i kerimesinde de “Onlara dünyada da ahirette de müjdeler vardır.” diyor. Ve şeytana kul olmaktan kurtulduklarını, Allah'a kul olduklarını söylüyor Allahû Tealâ.
Yani Yûnus Suresinin 62., 63., 64. âyet-i kerimeleri ile Zumer Suresinin 18. âyet-i kerimesinden ziyade 17. âyet-i kerimesinin alâkası var. Zumer Suresinin 18. âyet-i kerimesinde de hidayete erenlerden bahsediliyor. Zumer Suresinin 17. âyet-i kerimesinin devamı olarak 18. âyet-i kerimesinde de dolaylı bir ilişkiden bahsetmek mümkün.
Ama daha yakın ilişki, Yûnus Suresinin 62., 63., 64. âyet-i kerimeleri ile Zumer Suresinin 17. âyet-i kerimesi arasında. Ötekinde (Zumer Suresinin 17. âyet-i kerimesi) “enâbû ilâllâhi: Allah’a ulaşmayı dilediler.” şeklinde, burada da (Yûnus Suresinin 63. âyet-i kerimesi) “ellezîne âmenû: Âmenû oldular (Allah’a ulaşmayı dilediler).” şeklinde ifade edilmiş. ikisinde de Allah’a ulaşmayı dilemek söz konusu.
Zumer Suresinin 18. âyet-i kerimesinde böyle bir hüviyet söz konusu değil ama hidayete ermekten bahsediyor. Yûnus Suresinin 62., 63. ve 64. âyet-i kerimelerinin de neticesi gene hidayete ermektir. Bu açıdan, bir ilişkiden bahsetmek mümkün. Söylediğimiz gibi daha kuvvetli ilişki Zumer Suresinin 17. âyet-i kerimesi ile.
