Kendisi ateist olan bir tanıdığım beyninde büyük bir boşluk yaşadığını ve bazı sorulara cevap bulamadığını söyleyip bana sualler sordu. Ben de bu suallere Size iletiyor, değerli açıklamalarınızı bekliyorum. Deprem v.s gibi afetlerde olduğu gibi insanlar ölür ve acı çekerler. Neden canı alan Azrail olduğuna göre onu suçlamazlar da iblis bizi yönlendirdiğinde iblis kötü bilinir. Oysa iblise de bu görev verilmiştir. İnsanlık olmasaydı, evren olmasaydı, dünya olmasaydı ne olurdu?

Şimdi Azrail (A.S) sadece bir vasıtadır. Allahû Tealâ onu, o görevi yapsın diye vazifelendirilmiştir. Nasıl bir cellat kanunun suçlu bulduğu bir kişiyi ölüme gönderirse ve bunda onun bir suç payı yoksa Azrail (A.S) için de söz konusudur. Bu sadece bir görevdir. İnsanlar sadece depremlerde ölmez. Savaşlarda ölürler. Şehit olma şerefine ererler. Yataklarında ölürler. Normal standartlar içinde ölürler. İster şehit edilme statüsünde olsun, ister yatağında öldürmek olsun, isterse depremde öldürmek olsun Azrail (A.S) sadece görevini yapar. Bu sebeple onu suçlamak hiçbir zaman söz konusu olmaz. Tıpkı zamanımızda hakimin tayin ettiği bir suçluyu ipe çeken ya da elektrikli sandalyede ölümüne sebep olan kişi cellat nasıl suçlanamazsa Azrail (A.S) da bu sebeple suçlanamaz. İnsanların bir kısmı cehenneme gidecektir. Bir kısmı cennete gidecektir.

Allah'a ulaşmayı dilemeyen kişi cehenneme gidecektir. İşte o cehenneme giden kişiyi sonsuz bir işkenceye maruz bırakan kişi iblistir (şeytandır). Bunun için şeytan suçludur. İnsanların cehenneme gitmelerine sebebiyet veriyor. Bu dünyada bir süre yaşayan herkes ölmeye mahkumdur. Bu sebeple ölümün tayini Allah'a aittir. Ve insanlar kendi suçları dolayısıyla cehenneme giderler. Bu kardeşimiz sanki bu dünyada hayat sonsuzmuş ta Azrail (A.S) o hayatı alıp o kişiye karşı zulüm yapmış gibi düşünüyor.

Oysa ki hayat sonsuz değildir. Bir asır evvel yaşayanlardan bu dünya üzerinde yaşayanların sayısı 10-15’i geçmez. Bir asır evvel bu dünyada kimler varsa ölmüşlerdir. Hayatlarını tamamlamışlardır. İki asırı yaşayanların hiçbirisi bugün hayatta değildir. Hayatta olmaları gerekiyor mu? Bu insanlar hayata gelmişler diye hayatta kalmak bir marifet mi? cehenneme gidecek olan insanlar da bu hayatı yaşarlar, cennete gidecek olan insanlar da bu hayatı yaşarlar. Ama sonuçta insanlar mutlaka ölüme mahkumdur. Hiç kimse yaşayamaz. Bu suali soran kardeşimiz de bir gün ölecektir. Ve ateist olduğuna göre bu kişinin gideceği yer ne yazık ki cehennemdir. Bu dünyada bu gibi saçma sapan suallerle kafasını dolduracaktır. Çünkü dünyada yaşamayı bir marifet sayıyor bu kardeşimiz. Sonsuz hayat bu dünyadaki 50-60 senelik 100 senelik bir hayat değildir. Sonsuz hayat bu dünya üzerinde net cehennem hayatıdır.

Biliyor musun aziz kardeşim. Bu dünyada yaşadığın hayat sebebiyle Allah'a ulaşmayı dilemediğin için cehenneme gideceksin. Ve bu başka birinin hatası değil bu senin hatan. Sen kendini cehenneme mahkum eden ve dünyada mutluluğu hiçbir zaman yaşayamayacak olan bunun sebebi de kendisi olan insansın. Herkes kendisinden mesuldür. Azrail (A.S)’ı insanlar neden suçlasınlar ki o vazifesini yapıyor.

İblis bizi yönlendirdiğinde o kötü bilinir. Oysa iblise de bu görev verilmiştir.

Hayır. İblise bu görev verilmemiştir. İblis demiştir ki Allahû Tealâ’ya: “Eğer beni kıyamete kadar yaşatırsan ben bu Adem A.S’ın bütün zürriyetini benim yoluma çekeceğim. Senin Sıratı Mustakîm’inden ayıracağım. Eğer bana kıyamete kadar müsaade verirsen onların çok azı hariç çoğunu kandıracağım.” Allahû Tealâ diyor ki: “Sana müsaade verilmiştir.” Allahû Tealâ Onu vazifeli kılmadı. İblis kendi kendisine vazifeli kıldı. İmtihan olsun diye. Onun talebini kabul etti sadece. Allahû Tealâ iblisi vazifelendirmiş değildir. Bilgiler her açıdan eksik ve yanlış.

İnsanlık olmasaydı, evren olmasaydı, dünya olmasaydı ne olurdu?

Sadece Allah oluRdu. Siz de olmazdınız sevgili ateist kardeşim. Sırası gelmişken bir küçük kıssa anlatılım sevgili kardeşlerim.

İmam-ı azam Ebu Hanife Hz. İle bir ateist tartışma yapacaklar camide. Saati geliyor (Vakti geliyor). Ortalıkta yok bizim imam Ebu Hanefi. 3-4 saat içinde kan ter içinde yetişmiş. Öteki o süre zarfında mütebadiyen konuşuyor tâbî. “Benimle karşılaşmaktan korktuğu için gelmedi." diyor. ondan sonra da herkes içinde soruyor ona. “Hadi bakalım şimdi, bu kadar geçiktin korkunuzdan. Hadi cevap ver bakalım şimdi niçin geçiktin?” diyor ki İmam-ı azam Ebu Hanife Hz: “son seller bizim köprüyü götürmüşken derenin kenarına geldiğim zaman baktım ki köprüler gitmiş. Köprü yok olmuş. Ama demiş o ne? Bir de baktım ki karşıdaki ormanın ağaçları görünmeyen baltalar tarafından kesilmeye başladı. Ağaçlar kereste haline getirildi. Sonra karşıdan karşıya uzatıldı. Görünmeyen çekiçler, görünmeyen eller keresteleri birbirine çivilediler. Ve de köprü yaptılar. Ben de o köprü üzerinden geçip buraya geldim.

Ateist gülmüş. “Buna çocuklar bile güler.” demiş. “Hiç, kendi kendine bir köprü inşa edilir mi?”

O da sözü kaçırmamış tabiî. Bak sen bir köprünün bile kendi kendine vücuda gelemeyeceğini iddia ediyorsun. Ama sen şu kainatta yıldızlardan birinde ve var olan (canlı olan) birisin. Bu kainat nasıl vücuda geldi? Kendi kendine hiçbirşey olabilir mi? olay orada bitmiş sevgili ateist kardeşlerim.

Şunu da bilmenizi istiyoruz sevgili ateistler. Biz size kızamayız. Herkes kendi düşüncesinde hürdür. Ama acırız. Hem bu dünyada mutlu olmanız mümkün değildir. Hem de gideceğiniz yer olarak cehennemi seçmenize üzülürüz. Kim Allah'a inanmıyorsa hele hele Allah'a ulaşmayı dilemiyorsa o zaman o kedine iyilik etmemiş olur. Ne dersiniz sevgili ateist kardeşlerim?