Dîn günü ve yevm’il Hakk kavramlarını izah eder misiniz?
Dîn günü ve yevm’il Hakk kavramlarını izah eder misiniz?
Dîn günü; bir kişinin Allah'a ulaşmak üzere irşad makamına tâbî olduğu günün adıdır. Ama kıyâmet içinde aynı tabirin kullanıldığını görüyoruz. Fatiha Suresinde ki dîn gününün, Allah'a ulaşmayı dilemekten başlayan bir dizi müesseseyi ihtiva ettiğini söylemek mecburiyetindeyiz.
Allahû Tealâ Fatiha Suresinde buyuruyor ki:
Dîn günü ile ilişkiyi kuracak olan devama bakalım:
Öyleyse dîn günü; Allah'a kul olmanın başlangıç noktası yani kişinin yaratılışı değil, dîn ile alakalı olan bir statüde Allah'a kul olmanın başlangıç noktası dîn günü. Burada irşad makamına tâbiiyette bir başlangıç sayılabilir ama dîn gününün asli başlangıcı Allah'a ulaşmayı dilediğimiz noktadır. Dîn, orada başlar, Allah'a ulaşmayı dilerseniz dînin sahibisiniz, dîninize sahip çıktınız demektir. Ama Allah'a ulaşmayı dilemezseniz, o zaman dîn günü söz konusu olmaz. Hiçbir zaman dîn gününe ulaşamazsınız, hiçbir zaman tagutun kulu olmaktan kurtulup Allah'ın kulu olamazsınız. Fatiha Suresinin devamına baktığımızda konu daha bir aydınlık kazanıyor.
iyyâke nestaîn(nestaînu): Yalnız Senden istianeyi isteriz.
Niçin? İstiane istemek mürşidimizin kimliğini öğrenmek için.
Kimden? Yalnız Allah’tan.
Peki, ne olacak? O’na ulaşıp da tâbî olduğumuz zaman başımızın üzerine devrin imamının ruhu gelecek ve ruhumuz Allah'a doğru yola çıkacak yani Sıratı Mustakîm’in üzerinde olacak. Nitekim:
“Yalnız Senden istediğimiz o istiane ile bizi Sıratı Mustakîm’e ulaştır, hidayet et, vasıl et. O yol ki, o Sıratı Mustakîm ki; başlarının üzerinde ni'met olanların yoludur.”
Allahû Tealâ Fatiha Suresinde buyuruyor ki:
1/FÂTİHA-1: Bismillâhir rahmânir rahîm.
Rahmân ve rahîm olan Allah'ın ismi ile.1/FÂTİHA-2: El hamdu lillâhi rabbil âlemîn (âlemîne).
Hamd, âlemlerin Rabbi olan Allah’adır.1/FÂTİHA-3: Er rahmânir rahîm(rahîmi).
Rahmân’dır, Rahîm’dir.1/FÂTİHA-4: Mâliki yevmid dîn(dîne).
Dîn gününün mâlikidir.Dîn günü ile ilişkiyi kuracak olan devama bakalım:
1/FÂTİHA-5: İyyâke na’budu ve iyyâke nestaîn(nestaînu).
(Allah'ım!) Yalnız Sana kul oluruz ve yalnız Senden İSTİANE (mürşidimizi) isteriz.Öyleyse dîn günü; Allah'a kul olmanın başlangıç noktası yani kişinin yaratılışı değil, dîn ile alakalı olan bir statüde Allah'a kul olmanın başlangıç noktası dîn günü. Burada irşad makamına tâbiiyette bir başlangıç sayılabilir ama dîn gününün asli başlangıcı Allah'a ulaşmayı dilediğimiz noktadır. Dîn, orada başlar, Allah'a ulaşmayı dilerseniz dînin sahibisiniz, dîninize sahip çıktınız demektir. Ama Allah'a ulaşmayı dilemezseniz, o zaman dîn günü söz konusu olmaz. Hiçbir zaman dîn gününe ulaşamazsınız, hiçbir zaman tagutun kulu olmaktan kurtulup Allah'ın kulu olamazsınız. Fatiha Suresinin devamına baktığımızda konu daha bir aydınlık kazanıyor.
iyyâke nestaîn(nestaînu): Yalnız Senden istianeyi isteriz.
Niçin? İstiane istemek mürşidimizin kimliğini öğrenmek için.
Kimden? Yalnız Allah’tan.
Peki, ne olacak? O’na ulaşıp da tâbî olduğumuz zaman başımızın üzerine devrin imamının ruhu gelecek ve ruhumuz Allah'a doğru yola çıkacak yani Sıratı Mustakîm’in üzerinde olacak. Nitekim:
1/FÂTİHA-6: İhdinâs sırâtel mustakîm(mustakîme).
(Bu istiane'n ile) bizi, SIRATI MUSTAKÎM'e hidayet et (ulaştır).“Yalnız Senden istediğimiz o istiane ile bizi Sıratı Mustakîm’e ulaştır, hidayet et, vasıl et. O yol ki, o Sıratı Mustakîm ki; başlarının üzerinde ni'met olanların yoludur.”
Devrin imamının ruhu kimin başının üzerindeyse onların yoludur. Öyleyse muhtevada dîn günü, Allah ile ilişkinin ilk kurulduğu gün olarak değerleniyor ve bugün, Allah'a ulaşmayı dileyerek Allah'a kul olduğumuz arkadan da istianeyi isteyeceğimiz bir müesseseyi içeriyor.
Yevm’il Hakk; hak günü, o da hem bugün için kullanılan bir kavramdır Allah'a ulaşmayı dilediğimiz gün, Hakk’a ulaşmayı dilediğimiz gün ve Hakk ile Allah ile olan ilişkilerimizin başlangıç noktası ama yevm’il Hakk, Hakk’a ulaşma günü olarakta değerlendirilir.
Yevm’il Hakk; hak günü, o da hem bugün için kullanılan bir kavramdır Allah'a ulaşmayı dilediğimiz gün, Hakk’a ulaşmayı dilediğimiz gün ve Hakk ile Allah ile olan ilişkilerimizin başlangıç noktası ama yevm’il Hakk, Hakk’a ulaşma günü olarakta değerlendirilir.
