Bakara 6 ve 7. âyet-i kerimeleri ile Duhân Suresinin 13 ve 14. âyet-i kerimeleri arasında bir ilişki var mıdır?
Anasayfa » Ana Sayfa » Allah'a Ulaşmayı Dilemek » Bakara 6 ve 7. âyet-i kerimeleri ile Duhân Suresinin 13 ve 14. âyet-i kerimeleri arasında bir ilişki var mıdır?
Bakara 6 ve 7. âyet-i kerimeleri ile Duhân Suresinin 13 ve 14. âyet-i kerimeleri arasında bir ilişki var mıdır?
Duhân-13:
“ennâ lehumuz zikrâ ve kad câehum resûlun mubîn(mubînun): Muhakkak ki onlar öğüt almazlar. Onlara, andolsun ki apaçık bir resûl geldi.”
Duhân-14:
“summe tevellev anhu ve kâlû muallemun mecnûn(mecnûnun): Sonra ondan yüz çevirdiler ve dediler ki: ‘O öğretilmiş ve delidir.”
Duhân Suresinin 13 ve 14. âyet-i kerimeleri ile bu âyet-i kerimeler arasında ilişki var. Çünkü Duhân Suresinin 13 ve 14. âyet-i kerimesinde Âli İmrân Suresinin 81. âyet-i kerimesinde bahsedilen Resûl’ün geldiği kesinleşiyor ve bu olay dünya üzerinde yaşanmıştır. Allah’ın Resûl’ü gelmiştir. Ama insanlar kendilerine o Resûl tarafından (Belki Türkiye nüfusunun yarısı o olayı izlemiştir.) onlara 3 defa ihtar edilmesine rağmen “Eğer Allah’a ulaşmayı dilemezseniz gideceğiniz yer cehennemdir. Mutlaka Allah’a ulaşmayı dileyin.” denmesine rağmen insanların hemen hemen hepsi, küçük bir azınlık hariç, çok küçük bir azınlık hariç Allah’a ulaşmayı dilemediler. Yani oradaki emirden ibret almadılar ve kâfir kalmakta devam ettiler.
Bu açıdan bakıldığı zaman aradaki ilişki açık bir şekilde görünüyor. Ondan yüz çevirdiler. Onu bir sahtekâr olarak gördüler ve toplumun, orada seyredenlerin hemen hemen hepsi onun hem deli olduğuna hem de şeytandan vahiy aldığına yani şeytan tarafından öğretilmiş olduğuna inandılar. Bu açıdan bir ilişki söz konusu.
44/DUHÂN-13: Ennâ lehumuz zikrâ ve kad câehum resûlun mubîn(mubînun).
Onlara (herşeyi) açıklayan bir resûl gelmişti. (Buna rağmen resûlün söylediklerinden) ibret almadılar.44/DUHÂN-14: Summe tevellev anhu ve kâlû muallemun mecnûn(mecnûnun).
Ve (O’NA) (şeytan tarafından vahyedilerek) “öğretilmiş” ve “deli” dediler ve sonra O’NDAN yüz çevirdiler. “ennâ lehumuz zikrâ ve kad câehum resûlun mubîn(mubînun): Muhakkak ki onlar öğüt almazlar. Onlara, andolsun ki apaçık bir resûl geldi.”
Duhân-14:
“summe tevellev anhu ve kâlû muallemun mecnûn(mecnûnun): Sonra ondan yüz çevirdiler ve dediler ki: ‘O öğretilmiş ve delidir.”
Duhân Suresinin 13 ve 14. âyet-i kerimeleri ile bu âyet-i kerimeler arasında ilişki var. Çünkü Duhân Suresinin 13 ve 14. âyet-i kerimesinde Âli İmrân Suresinin 81. âyet-i kerimesinde bahsedilen Resûl’ün geldiği kesinleşiyor ve bu olay dünya üzerinde yaşanmıştır. Allah’ın Resûl’ü gelmiştir. Ama insanlar kendilerine o Resûl tarafından (Belki Türkiye nüfusunun yarısı o olayı izlemiştir.) onlara 3 defa ihtar edilmesine rağmen “Eğer Allah’a ulaşmayı dilemezseniz gideceğiniz yer cehennemdir. Mutlaka Allah’a ulaşmayı dileyin.” denmesine rağmen insanların hemen hemen hepsi, küçük bir azınlık hariç, çok küçük bir azınlık hariç Allah’a ulaşmayı dilemediler. Yani oradaki emirden ibret almadılar ve kâfir kalmakta devam ettiler.
Bu açıdan bakıldığı zaman aradaki ilişki açık bir şekilde görünüyor. Ondan yüz çevirdiler. Onu bir sahtekâr olarak gördüler ve toplumun, orada seyredenlerin hemen hemen hepsi onun hem deli olduğuna hem de şeytandan vahiy aldığına yani şeytan tarafından öğretilmiş olduğuna inandılar. Bu açıdan bir ilişki söz konusu.
