Nefsimizi nasıl tezkiye edebileceğiz?

Mürşide tâbiiyetle olaya başlanır. Zikir seviyesi arttıkça, kişinin nefsinin kalbindeki afetler azalır. Azaldıkça o kişi daha üst, daha üst, daha üst katlara, daha üst seviyelere yükselir. Neticede devam ederse mutlaka ruhunu Allah’a teslim eder. Bu Allahû Tealâ tarafından garanti edildiği için böyledir. Çünkü Allahû Tealâ buyuruyor ki:

(Allah) dînde, onunla Hz. Nuh’a vasiyet ettiği (farz kıldığı) şeyi (şeriati); “Dîni ikame edin (ayakta, hayatta tutun) ve onda (dînde) fırkalara ayrılmayın.” diye Hz. İbrâhîm’e, Hz. Musa’ya ve Hz. İsa’ya vasiyet ettiğimiz şeyi Sana da vahyederek, size de şeriat kıldı. Senin onları, kendisine çağırdığın şey (Allah’a ulaşmayı dileme) müşriklere zor geldi. Allah, dilediğini Kendisine seçer ve O’na yöneleni, Kendisine ulaştırır (ruhunu hayatta iken Kendisine ulaştırır).


“Kim Bana ulaşmayı dilerse Ben onu Kendime ulaştırırım.”

Burada Allah’ın verdiği bir söz var. Allah, o kişinin ruhunu Kendisine ulaştırmak konusunda söz vermiş. Sözünü tutmaması mümkün değildir. Mutlaka tutar. Ruhunu o kişi teslim ettikten sonra fizik vücudunu da teslim etmek isterse gereken gayreti göstermesi şarttır. Zikrini ona göre arttıracaktır. Ona göre hedeflere gidecektir. “Allahû Tealâ bana yardım etsin de ben gene eskisi gibi az bir zikirle bu hedefe ulaşayım.” diye düşünen bir insanın bunu gerçekleştirmesi mümkün değildir.

Allah razı olsun.