Sevmekten bahsettiniz. Ben insanları seviyorum ama onlardan aynı karşılığı alamıyorum. Yine sevmeye devam mı edeceğim muhterem Efendimiz?

Anasayfa » Ana Sayfa » Sevgi » Sevmekten bahsettiniz. Ben insanları seviyorum ama onlardan aynı karşılığı alamıyorum. Yine sevmeye devam mı edeceğim muhterem Efendimiz?
share on facebook  tweet  share on google  print  

Sevmekten bahsettiniz. Ben insanları seviyorum ama onlardan aynı karşılığı alamıyorum. Yine sevmeye devam mı edeceğim muhterem Efendimiz?

Sevgili kardeşlerimiz!

1- Sevmek var.

Ama iki türlü görüntüsü var. Bu görüntünün:

1.’sinde: Sevginin karşı tarafa lâyık olduğu hüviyette ve seviyede açıklanamaması var. Hatta açıklanmaması var diyelim.

2.’sinde ise: 2. safhaya da yani sevginin karşı tarafa ispatına da bütün boyutlarıyla sarılmak ve karşı tarafa ispat etmek. Onu kalben çok sevdiğinizi ona ispat etmek.

İşte bu ispat gerçekleştiği takdirde karşı tarafın sizi sevmemesi mümkün olamaz sevgili kardeşlerim. Neden mümkün olamaz? Çünkü insan, kim olursa olsun, ne olursa olsun, onun kalbine Allah sevgisini veren Allah’tır. Ama onun insanlar eliyle ulaştırılması tahakkuk ediyor. Eğer bir insan gerçekten seviyorsa o sevgisini ortaya koyduğunda bu olay, Allahû Tealâ tarafından mutlaka yardım standartlarına girer ve Allah, o kişinin kalbine bu hakikati yerleştirir. O kişi kendisine düşeni yapmış olur.

İşte sevgili kardeşlerim, bütün insanların birbirini sevdikleri bir dünyada yaşamak bir gün mümkün olacaktır diye düşünüyoruz. İnsanların birbirini sevmeleri zor bir şey değil. Zor olan insanların aslında birbirinden nefret etmeleridir.

Nefret; şeytanın emri sahasında olan bir muhteva.
Sevgi ise Allah’ın emri altında bir muhteva.

Allahû Tealâ ne istiyor? Hepimizin birbirini sevmesini istiyor. Ne istiyor? Başka insanları mutlu etmemizi istiyor.

Mutlu ettiğimiz takdirde biz mutluluğa hak kazanırız. Ama her insan bizim mutluluğumuzun bir parçası olacaktır. Çünkü kime, etrafımızdaki 10 tane insan var diyelim. Her birine ne kadar mutluluk verebilirsek, onların toplamı kadar mutluluğu Allahû Tealâ bize de yaşatır. İnsanın hiç dostu yok, hiç kimseyle bir ilişkisi yok, Allah ile de ilişkisi yok. Böyle bir insanın mutlu olması hiçbir şekilde mümkün değildir. Sevgili kardeşlerim! Ve mutluluğun temel fonksiyonel yapısını oluşturan şey daima sevgidir.

Allah razı olsun.

Benzer konular