Bir insanın nefsinin afetlerinden kurtulması, mutlaka mürşidine tâbî olmasına ve zikirlerini yapmasına bağlıdır.
Eğer zikir yapmazsa nefsin afetleri yok olmaz. Nefsin afetlerini yok edebilecek olan tek faktör zikirdir. “Allah” kelimesinin “Allah, Allah, Allah, Allah” diye sesle veya gene “Allah” kelimesinin sessiz “Allah, Allah, Allah, Allah” şeklindeki ifadesi; bu ikisi en sağlam ifadelerdir. 3.’sü de kişi öyle yerde olabilir ki; hissettirmek istemez başkalarına. O dişlerini birbirine yaklaştırarak “Allah” kelimesini, tekrar ettiğini dışarıdan hissedilmesine engel olacak bir statüde “Allah” kelimesini gene zikredecektir, başkalarının sesi duymasına mâni olarak. Çünkü ses çıkmıyor. Sadece dişler birbirine bağlanmış durumda. Ve kişi “Allah” kelimesini tekrar ediyor ama sessiz bir şekilde. Dili de görünmediği için başkaları onun zikir yaptığını anlayamaz.
Allah razı olsun.