Mâide-42’de belirtildiği üzere devrin imamlarının hidayet görevlerinin yanı sıra yeryüzünde adaleti de tesis etme görevlerinin bulunduğunu da söyleyebilir miyiz?

Mâide-42:

Yalan söylemek için dinleyenler, çok haram yiyenler, sonra da (Tevrat'ın hükmüne razı olmayıp) eğer sana gelirlerse, o taktirde onların arasında hüküm ver veya onlardan yüz çevir. Ve eğer, onlardan yüz çevirecek olursan artık sana asla (hiç) bir şeyle zarar veremezler. Ve şayet, aralarında hükmedecek olursan, o taktirde adalet ile hükmet. Muhakkak ki Allah muksıtîn (âdil) olanları sever.


semmâûne lil kezibi ekkâlûne lis suht(suhti): Tekzib edilmiş şeyi, yalanı semma ederler, dinlerler, işitirler.
ekkâlûne lis suht (suhti): Haramı çok yerler.
fe in câuke: Sana gelirlerse
fahkum beynehum: Onların arasında hükmet.
ev a’rıd anhum: Veya onlardan yüz çevir.
ve in tu’rıd anhum: Eğer onlardan yüz çevirecek olursan.
fe len yedurrûke şey’â(şey’en): Sana bir zarar veremezler.
fe len yedurrûke şey’â(şey’en): Sana hiçbir şeyle zarar veremezler.

"Şayet aralarında hükmedecek olursan"

ve in hakemte fahkum beynehum: Aralarında hükmedecek olursan,
bil kıst(kıstı):  Adalet ile hükmet ve eğer onlara hakemlik yapacaksan kıstla, adaletle hükmet.
innallâhe yuhıbbul muksıtîn(muksıtîne): Çünkü Allah, adil olanları, kıst ile davrananları sever.”

Bir “kıst” diyor, ondan sonra da “muksıtîn” diyor Allahû Tealâ. Muksıtîn kıstla emredenler, adaletle emredenler, adaletle hükmedenler.

2. suali, şimdi evvelâ 1. sualinin sonuna gelelim: “Devrin imamlarının hidayet görevlerinin yanı sıra yeryüzünde adaleti de tesis etme görevlerinin de bulunduğunu söyleyebilir miyiz?” diyor.

Evet, bu âyet-i kerime onu söylüyor. Adaleti tesis etme görevleri de devrin imamlarına ait.