Allah'ın ilminin insanlara ne zaman verildiğini açıklar mısınız?

Allahû Tealâ Hacc Suresinin 53. âyet-i kerimesinde:

Kalplerinde maraz (hastalık) olan ve kalpleri kasiyet bağlamış (kararmış ve sertleşmiş) olanlara, şeytanın ilka ettiği (ulaştırdığı) şeyi fitne (imtihan) kılmak içindir. Ve muhakkak ki zalimler, elbette uzak bir ayrılık içindedirler (Sıratı Mustakîm’den uzaklaşmışlardır, ayrılmışlardır).


“Kendilerine ilim verilenler, irşad makamının Allahû Tealâ’nın söylediklerinden onlar emin olsunlar diye, inansınlar ve emin olsunlar diye, onların müdrik olduğunu” söylüyor Allahû Tealâ. İhbatın sahibi olduğunu yani kalplerindeki ekinnetin alındığını ve yerine ihbat konulduğunu söylüyor. Burası mürşide ulaşmadan evvelki bir noktadır.

Öyleyse o noktaya dikkatle bakın sevgili öğrenciler, izleyenler, dinleyenler! Orada Allah'a ulaşmayı dileyen bir insanın ilmi algılayabilecek olan bir kapasitenin sahibi olması lâzım. Allah'a ulaşmayı diliyoruz; Allah Rahmân esmasıyla tecelli ediyor. Kulaklarımızdaki vakrayı ve işitme hassasımızdaki mührü açıyor. Gözlerimizdeki hicab-ı mestureyi alıyor. Görme hassamızın üzerindeki gışaveti alıyor. Sonra göğsümüzden kalbimize bir yol açıyor ve Allahû Tealâ o yoldan göğsümüzle kalbimizin arasına giriyor. Sonra kalbimize ulaşıyor. Kalbimizin mührünü de açıyor, oradan ekinneti alıyor. Kalbimizin içine ihbat koyuyor. Kalbimizin mührünü açıyor, artık kalbimiz mühürlü değil. Ve kalbimizden küfrü alıyor. Kalbimizden ekinneti alıyor ve yerine ihbat koyuyor. İşte burası kendilerine, insanların kendilerine ilim verildiği noktadır. Allah'a ulaşmayı diledikten sonra kalbinizdeki ekinnetin çıkması ve yerine ihbatın konması noktası.

Öyleyse bize, bizlere ilim verilmeye başladığı nokta; kalbimizin mührünün açıldığı, göğsümüzden kalbimize yol açıldıktan sonra kalbimizin mührünün açıldığı, kalbimizin içindeki küfür kelimesinin alındığı, ekinnetin alındığı ve yerine ihbat konulduğu nokta. 10. basamak oluyor. Öyleyse bu noktadan itibaren ilim veriliyor. Ve bu noktada zikir yaptığımız zaman Allah'ın katından gelen rahmetle fazlın göğsümüzden kalbimize ulaştığını görüyoruz ve bu, kişiyi daha sonraki aşamada huşû sahibi yapıyor.