Konuklarımız olduğunda sizi dinlemek istemeyenler oluyor. Bu durumda nasıl bir davranış biçimi sergilemeliyiz?

Sohbetlerinizi sevgi ve saygı çerçevesi içinde dinliyoruz. Konuklarımız olduğunda sizi dinlemek istemeyenler oluyor. Biz de ‘Saygısızlık ederiz.’ diye ve yahut da ‘Belki bir ışık alırlar.’ diye kanalı değiştirmek istemiyoruz. Bu şekilde bizden uzaklaşabilenler oluyor. Bu durumda nasıl bir davranış biçimi sergilemeliyiz?

Şimdi aslında zorla kimseye bizim söylediklerimizi dinletmek diye bir zorunluluğunuz yok. Ama şu açıdan değerlendirin olayı: Eğer o kardeşimiz bizden hiç haberdar olmamışsa, bu onun dinleme imkânıysa, o zaman ona başka şeyler söyleyerek, laf arasında dikkatinin oraya da çekileceğini düşünerek, açık bırakın siz gene kanalı.

Bu yüzden giden olursa o kendine zulmetmiştir. Allah’ın bir büyük lütfünü kaçırmıştır. Çünkü sözlerimizi dinlese belki Allah’a ulaşmayı dileyecek ve cehennemini cennet edecek. Öyleyse siz onlara bizi dinletmekle, onlara hayatlarının en büyük iyiliğini yapıyorsunuz.

Eğer o güne kadar Allah’a ulaşmayı dilemeyen bir kişi, sizin televizyonunuzu dinleyerek bizi görüp de “Allah’a ulaşmayı dileyin. Yoksa cehenneme gidersiniz haa!” sözlerimizi eğer ona dinletirseniz, delilleri aklı keserse “Yahu Kur’ân-ı Kerim böyle söylüyormuş. Eğer bir insan Allah’a ulaşmayı dilemezse gideceği yer cehennemmiş. O kişi şirkteymiş. O kişi küfürdeymiş. O kişi dalâletteymiş. O kişi şeytanın kuluymuş. Öyleyse ben niye şeytanın kulu olayım? Niye dalâlette kalayım? Ben de Allah’a ulaşmayı dilerim.” dediği anda onun kurtuluşuna sebep oldunuz. Çünkü böyle demesi, kalbinden böyle bir talebi geçirmesi, onun kurtuluşu için mutlak olarak yeterli sevgili kardeşim! Böyle yaparsanız daha çok hayır kazanmış olursunuz diye düşünüyoruz. Allah razı olsun.

“Her konuda dualarınızı bekliyoruz inşaallah. Allah razı olsun.” Allah sizden de razı olsun. Hep dualar ederiz inşaallah.