Sürekli etrafımızdakilerin bizi mutsuz ettiğini görüyoruz. Eğer tek başımıza yaşarsak sürekli mutlu biri olmaz mıyız?

Hiç düşündün mü evlâdım, o etrafındaki insanlar seni niçin mutlu ediyorlar? Mutsuz ediyorlar? Sen onları mutsuz edecek birşeyler yapmadıkça, onlar seni neden mutsuz etsinler ki? Onların istedikleri şey kendi mutluluklarıdır. O mutluluğu sende buldukları takdirde onlar da seni mutlu edeceklerdir. Ama bulamıyorlarsa onu beklemek hakkının sahibi değilsin. Seni sevseler de sevmeseler de sen etrafındaki insanları sevmekle vazifelisin. Bu vazifeyi yapabiliyorsan, adım adım onların da seni sevmeye başladıklarını mutlaka görürsün. Ama “O beni nasıl olsa sevmiyor, ben de onu sevmem.” diyebilirsin; bu da senin hakkın. Ama ondan da sevgi beklemek hakkına sahip değilsin. Bu standartlar içinde yaşamak mecburiyetindeyiz sevgili kardeşlerim!

Allah razı olsun.