Aslında Peygamber Efendimiz (S.A.V) o günün şartlarına göre konuşuyor tabiî. Direkt olarak ona tâbiiyet söz konusu. Ama dünyanın bütün olarak her noktasında, insanların ayrı ayrı dînlerin mensupları olarak bir şeyler yapması halinde, esas mürşide ulaşmanın herkes tarafından ulaşılması mümkün olmayan bir netice olduğunu görüyoruz. Bu eğer bütün olarak olaya bakıyorsak, bu zaten mümkün değil. İnsanlar bulundukları yerdeki mürşidlere tâbî olurlar. Eğer onun, onların bulundukları yerde ulaşmak istedikleri müşidin bir yetkilisi yoksa o zaman biraz daha ötedeki yerlerden buna bakarlar ve de bu hedefe ulaşırlar. Herkes dilediğini yapmakta tamamen serbesttir. Ama Allah’a ulaşmayı dilemeyen bir insanın cehennemden kurtulması mümkün değildir.
Allah razı olsun.