Mürşidine ulaşanın mutlaka ruhu Allah'a ulaşır mı?

Eğer Allah'a ulaşmayı dilemişse kişi, madde-1; o kişiye Allahû Tealâ mutlaka hacet namazını kıldırıp, mürşidini sordurur. O kişi mürşidini sorduğunda gördüğü (Allah'ın kendisine gösterdiği) mürşide ulaşıp da tâbî olmuşsa, o kişi mutlaka ruhunu Allah'a ulaştırır. Bir insan Allah'a ruhunu ulaştırmayı gerçekten dilemişse, o kişi mutlaka ruhu Allah'a ulaşacak olan bir kişidir. Çünkü ruhun Allah'a ulaştırılması o kişinin eline terk edilmemiştir. Allah bunu garanti etmiştir. Kişiden istediği şey sadece Allah'a ulaşmayı dilemektir. Allah'a ulaşmayı dilemiş bir kişi ama namaz kılmayı sevmiyor, hayıflanıyor; “Ben nasıl namaz kılacağım, ben yapamam bu işi” diye ama Allah'a ulaşmayı dilerse, Allahû Tealâ’nın ona namazı ne kadar sevdirdiğini, namazın ne kadar zevkli bir şey olduğunu yaşar. “Ben zikir yapamam.” diyor kişi, “zikri sevmiyorum.” Allahû Tealâ ona zikri sevdirir. “Ben oruç tuttuğum zaman açlıktan ölecek gibi hissediyorum kendimi.” diyor başka birisi ama Allahû Tealâ da onun açlık hissini alıyor. Kişi uzun, en uzun ramazan günlerinde bile açlık hissetmiyor. Allah'a ulaşma devresindeki olay budur. Kişinin Allah'a ruhunu ulaştırmak konusunda hangi istikamette eksiği varsa, o eksiklerin hepsini Allahû Tealâ mutlaka giderir sevgili kardeşlerim.

Öyleyse bu muhtevada Allahû Tealâ’nın söylediği son derece açık. Onun gereğini gerçekleştirmemiz lâzım. Allah'a ulaşmayı dilememiz lâzım. Allahû Tealâ bizi mürşidimize ulaştıracaktır. Tâbî olmamız lâzım ve mutlaka ruhumuzu Allah Kendisine ulaştıracaktır.  

Mürşidine ulaşan mutlaka ruhunu Allah'a ulaştırır mı? Ulaştırır, kişi Allah'a ulaşmayı dilemişse. Yoksa ulaştırmaz.