Nefsin tezkiyesi mutlaka anlaşılır. Çünkü nefsini tezkiye eden bir insan, farklı bir dünyada yaşamaya başlar. Bir defa artık onun düşmanı yoktur. O herkese dosttur. İnsanlar ona düşmanlık yapabilirler. Ama o, o düşmanlıkları hesaba katmaz bile. Mutludur, huzur içinde yaşamaktadır, zikirlerini asla ihmal etmez. Zaten zikirlerini ihmal etmemesi sebebiyle nefsinin afetleri azalmıştır. Nefsinin afetleri azaldığı ölçüde de ki; giderek daha çok, daha çok, daha çok azalacaktır. Bu kişi mutluluğunu arttıracaktır.
Allah razı olsun.