Bakara 156'daki Allah için olmayı açıklarmısınız?

Bakara Suresinin 156. âyet-i kerimesinde Allahû Tealâ şöyle söylüyor:  

Onlar ki, kendilerine bir musîbet isabet ettiği zaman: “Biz muhakkak ki Allah içiniz (O’na ulaşmak ve teslim olmak için yaratıldık) ve muhakkak O’na döneceğiz (ulaşacağız).” derler.


“Onlar ki, kendilerine bir musîbet isabet ettiği zaman derler ki: “Muhakkak ki biz Allah içiniz. Ve Allah'a mutlaka döneceğiz (ulaşacağız, rücû edeceğiz). Geri dönüp Allah'a ulaşacağız.”

İnşaallah bu âyet-i kerimedeki Allah için olmayı açıklar mısınız?  

Allah için olmak; Allah'a ruhu geri döndürmek konusunda Allah için olmak demek. Allah için yaratıldık. Allah bize bunun için ruhu üfürdük ki, ruhumuzu Allah'a gönderelim diye. Ancak ruhumuzu Allahû Tealâ’ya geri döndürdüğümüz zaman Allah için olduğumuzu ispat ederiz. Bu tarzda bir düşüncenin sahibi insanlar. Allah için olan insan der ki: “Benim ruhum Allah'ındır. Mutlaka ben ruhumu ölmeden evvel Allah'a ulaştırmakla vazifeliyim. Öyleyse Allah için yaşıyorum. Ruhumu ölmeden evvel Allah'a ulaştırmak için yaşıyorum. Bu sebeple ben Allah içinim. Ve Allahû Tealâ bana bu musibeti vermekle Allahû Tealâ bana işaret ediyor ki:

 

“Hadi ruhunu bana ulaştır. Bu senin için bir işaret."