Bakara Suresi 48. âyet-i kerimesini açıklar mısınız? Bu âyet-i kerime ile Bakara 123 arasında bir ilişki var mıdır açıklar mısınız?

Bakara 48:

2/BAKARA-48: Vettekû yevmen lâ teczî nefsun an nefsin şey’en ve lâ yukbelu minhâ şefâatun ve lâ yu’hazu minhâ adlun ve lâ hum yunsarûn(yunsarûne).

Ve, bir kimseden diğer bir kimseye, bir şeyin ödenmeyeceği ve ondan (hiç kimseden) bir şefaatin kabul edilmeyeceği ve hiç kimseden bir fidye alınmayacağı ve onlara yardım edilmeyeceği günden sakının.

“Ve hiç kimseden bir kimseye bir şeyin ödenmeyeceği ve hiç kimseden bir kimseye bir şefaatin kabul olunmayacağı ve hiç kimseden bir kimseye bir fidye alınmayacağı ve onlara yardım da edilmeyeceği günden sakının.” diyor Allahû Tealâ.

Bakara 123’de ise:

2/BAKARA-123: Vettekû yevmen lâ teczî nefsun an nefsin şey’en ve lâ yukbelu minhâ adlun ve lâ tenfeuhâ şefâatun ve lâ hum yunsarûn(yunsarûne).

Kimseden kimseye bir şey ödenmediği ve onlardan bir fidye (bedel) kabul edilmeyeceği ve kendilerine şefaatin fayda vermeyeceği ve onlara yardım olunmayacağı bir günden sakının.

“Kimseden kimseye bir şey ödenmediği ve onlardan bir fidye (bedel) kabul edilmeyeceği.”

Burada: “Onlardan bir fidye (bedel) kabul edilmeyeceği.” diyor, Bakara 123’de. Bakara 48’de:

“Hiç kimseden bir şefaat kabul olunmayacağı.” Diyor. Ondan sonra birinde hiçkimseden bir fidye alınmayacağı burada da aşağıda da hiçkimsenin şefaati fayda vermeyeceği ifade ediliyor. “Hiçkimseden bir şey kabul edilmeyeceği.” ikisinde de aynı.

Bu “Hiçkimseden kimseye birşey ödenmeyeceği.” ikisinde de aynı.

Bu “Hiçkimseden bir şefaat kabul edilmeyeceği.” Bakara- 48’de.

“Onlardan bir fidye kabul edilmeyeceği (bedel kabul edilmeyeceği) ikincisinde.

Ama “Hiçkimseden bir fidye alınmayacağı.” şeklinde ifade edilmiş. İkincisinde “Fidye kabul edilmeyeceği, alınmayacağı veya kabul edilmeyeceği.” İkisi de fidyeden bahsediyor. Ve kendilerine şefaat edilmeyeceği “Hiçkimseden şefaat kabul olunmayacağı.” şeklinde anlatılmış ama ikisinde de bunların arasında sağlam bir illiyet rabıtası var. Burada 4 unsur var. 4’ü de birbirine eşit.

1. “Kimseden kimseye bir şey ödenmeyeceği.” ikisinde de aynı.
2. “Bir fidye kabul edilmeyeceği.” ikisinde de aynı.
3. “Kendilerine şefaat fayda vermeyeceği (hiç kimseden şefaat kabul olunmayacağı).” şeklinde anlatılmış. Ama ikisinde de şefaat şefaat aynı.
4. “Ve onlara yardım da olunmayacağı.” ikisinde de aynı.

Tam bir illiyet rabıtası.

Benzer konular

SORU: Nisa 85’deki adı geçen şefaat ile Zuhruf 86’da geçen şefaatin arasında bir fark var mı?

SORU: İsra 15 ve İbrâhîm 4 âyetlerine göre her dönem gelen resûllerin her kavimde bulunacağından bu resûllerin şefaat edebilmeleri için Zuhruf 86’ya göre de Allah'ı mutlak olarak göreceğini söyleyebilir miyiz?

SORU: Allah'a inanmakla îmân sahibi olduklarının zannı içinde olanlar, Allah'a inanıyorlar "Ve biz Allah'a inandığımıza göre biz îmânın sahibiyiz." Böylece işledikleri günahlara da bir kılıf bulup öldükten sonra kıyâmet günü Peygamberimiz (S.A.V) Efendimiz’in şefaat edeceğini ve doğru posta cennete gideceklerini söylüyorlar Bakara Suresi 48. ayet-i kerimesi ve Müdessir 47. 48. ayeti kerimelerine dayanarak böyle bir şeyin olamayacağını söyleyebilir miyiz?

SORU: Enbiyâ Suresinin 28. âyet-i kerimesi ile Mu’min Suresinin 7. âyet-i kerimesi arasında mağfiret ve şefaat açısından bir ilişki var mı?

SORU: Bize hep hocalarımız; “İslâm’ın 5 şartıyla insan cennete gider.” dediler. “Cennete gidemesen de sen müslümansın, cehennemde günahların kadar biraz yanıp, cezanı çekersin. Peygamber Efendimiz de sana şefaat eder. Sonra da oradan doğru cennete gidersin.” diye öğrettiler. Bize hep şimdiye kadar masal mı anlatmışlar? Bu işin doğrusu nedir?