Dînde zorlama var mıdır? Serbest iradenin dînimizdeki yeri nedir?
Anasayfa » Ana Sayfa » Cüz'i İrade » Dînde zorlama var mıdır? Serbest iradenin dînimizdeki yeri nedir?
Dînde zorlama var mıdır? Serbest iradenin dînimizdeki yeri nedir?
Güzel.
Sevgili kardeşlerim! Dînde zorlama yoktur. Dîn, bir insanın cennetine veya cehennemine sebebiyet verecek olan iki faktörün mutluluğa açılan kapısıdır. Öyleyse hepimiz, bütün insanlar boy abdesti alıp, hacet namazını kılıp Allah’tan mutlaka mürşidini sormalıdır. O mürşide ulaşmalıdır veya o mürşidin bulunduğu, kendi bulunduğu yerde bulunan bir vekiline ulaşmalıdır. Ona tâbî olmalıdır. Aynı hüviyeti sağlar. Aynı sonucu sağlar.
Öyleyse sevgili kardeşlerim, bütün insanlar için cehennemden kurtulmak onların elindedir. Kim Allah'a ulaşmayı dilerse, 1. kat cennetin sahibi olarak Allahû Tealâ değerlendiriyor onu. Ama böyle bir kişi Allah'a ulaşmayı dilerse, eğer dilemişse mutlaka Allahû Tealâ ona mürşid sevgisi verir. Kişi hacet namazını kılar. Boy abdesti alır evvelâ, hacet namazını kılar ve Allah’tan mürşidini sorar. Allah ona mutlaka mürşidini gösterir.
İşte bu noktadan sonra kişinin bu ikinci safhadır. Mürşidine ulaşması veya onun bir vekiline ulaşması ve ona tâbî olması şarttır. Tâbiiyet yoksa sonuca ulaşılamaz. Mutlaka mürşidin bulunduğu yere ulaşıp, mürşidine tâbî olması gerekmez. Bulunduğu yerde o mürşidin bir müridi varsa el verebilen, tövbe yetkisi kendisine verilen, ona ulaşması da aynı şeyi, aynı sonucu sağlar. Onun için bu bir problem değildir. Her yerde geçerli olan kardeşlerimiz vazifelidir ve onlara tâbî olunduğu takdirde aynı şey gerçekleşir.
Allah razı olsun.
Sevgili kardeşlerim! Dînde zorlama yoktur. Dîn, bir insanın cennetine veya cehennemine sebebiyet verecek olan iki faktörün mutluluğa açılan kapısıdır. Öyleyse hepimiz, bütün insanlar boy abdesti alıp, hacet namazını kılıp Allah’tan mutlaka mürşidini sormalıdır. O mürşide ulaşmalıdır veya o mürşidin bulunduğu, kendi bulunduğu yerde bulunan bir vekiline ulaşmalıdır. Ona tâbî olmalıdır. Aynı hüviyeti sağlar. Aynı sonucu sağlar.
Öyleyse sevgili kardeşlerim, bütün insanlar için cehennemden kurtulmak onların elindedir. Kim Allah'a ulaşmayı dilerse, 1. kat cennetin sahibi olarak Allahû Tealâ değerlendiriyor onu. Ama böyle bir kişi Allah'a ulaşmayı dilerse, eğer dilemişse mutlaka Allahû Tealâ ona mürşid sevgisi verir. Kişi hacet namazını kılar. Boy abdesti alır evvelâ, hacet namazını kılar ve Allah’tan mürşidini sorar. Allah ona mutlaka mürşidini gösterir.
İşte bu noktadan sonra kişinin bu ikinci safhadır. Mürşidine ulaşması veya onun bir vekiline ulaşması ve ona tâbî olması şarttır. Tâbiiyet yoksa sonuca ulaşılamaz. Mutlaka mürşidin bulunduğu yere ulaşıp, mürşidine tâbî olması gerekmez. Bulunduğu yerde o mürşidin bir müridi varsa el verebilen, tövbe yetkisi kendisine verilen, ona ulaşması da aynı şeyi, aynı sonucu sağlar. Onun için bu bir problem değildir. Her yerde geçerli olan kardeşlerimiz vazifelidir ve onlara tâbî olunduğu takdirde aynı şey gerçekleşir.
Allah razı olsun.
