Zumer-42’yi açıklar mısınız?
Zumer-42:
allâhu yeteveffel enfuse hîne mevtihâ: Allah, ölecekleri zaman nefsleri alır.
velletî lem temut: Ölmeyenleri de.
fî menâmihâ: Uykusunda.
fe yumsikulletî kadâ aleyhel mevte ve yursilul uhrâ: Böylece kendisi hakkında ölüm kararı verilmiş olanı tutar. Diğerini ise salıverir.
ilâ ecelin musemmâ(musemmen): Adı konulmuş bir zamana kadar.
inne fî zâlike le âyâtin li kavmin yetefekkerûn(yetefekkerûne): Şüphesiz bunu düşünen kavim için âyetler vardır.
Allahû Tealâ burada, ölüm haliyle uyku halini birbiriyle karşılaştırıyor. Ölecekleri zaman yaptığı işlevi söylüyor ve ölüm melekleri geliyor. O kişinin ruhunu ve nefsini vücuttan ayırmak söz konusu oluyor ve ruh Allah'a dönüyor. Nefs fizik vücutla birlikte kalıyor; ama fizik vücudun dışında.
39/ZUMER-42: Allâhu yeteveffel enfuse hîne mevtihâ velletî lem temut fî menâmihâ, fe yumsikulletî kadâ aleyhâl mevte ve yursilul uhrâ ilâ ecelin musemmâ(musemmen), inne fî zâlike le âyâtin li kavmin yetefekkerûn(yetefekkerûne).
Allah, fizik vücutları ölüm anında öldürür. Ve onlar ki, uykularındadır, ölmemişlerdir, o zaman, üzerine ölüm hükmedilecek olanı (kişinin fizik vücudunu uyku halinde) tutar ve diğerini (nefsi) belirlenmiş ecele (zamana) kadar (rüyada dilediği yere) gönderir. Muhakkak ki bunda, tefekkür eden kavim için elbette âyetler (ibretler) vardır. allâhu yeteveffel enfuse hîne mevtihâ: Allah, ölecekleri zaman nefsleri alır.
velletî lem temut: Ölmeyenleri de.
fî menâmihâ: Uykusunda.
fe yumsikulletî kadâ aleyhel mevte ve yursilul uhrâ: Böylece kendisi hakkında ölüm kararı verilmiş olanı tutar. Diğerini ise salıverir.
ilâ ecelin musemmâ(musemmen): Adı konulmuş bir zamana kadar.
inne fî zâlike le âyâtin li kavmin yetefekkerûn(yetefekkerûne): Şüphesiz bunu düşünen kavim için âyetler vardır.
Allahû Tealâ burada, ölüm haliyle uyku halini birbiriyle karşılaştırıyor. Ölecekleri zaman yaptığı işlevi söylüyor ve ölüm melekleri geliyor. O kişinin ruhunu ve nefsini vücuttan ayırmak söz konusu oluyor ve ruh Allah'a dönüyor. Nefs fizik vücutla birlikte kalıyor; ama fizik vücudun dışında.
Uyuduğumuz zaman da vücudumuzun elektron devir sayısıyla nefsimizinki eşit olduğu zaman nefsimiz vücudumuzdan ayrılıyor. Ve aklımız nefsimize kumanda ediyor. Dilediğimiz yere gidiyor. Orada fizik vücudumuz uyanıncaya kadar her gece oralarda yaşıyoruz. Uçmanın bütün güzellikleri bu gidişte ve gelişte ve orada nereye ulaşılmışsa orada yaşanır.
Allahû Tealâ burada, ölüm ile uyku arasındaki farkı anlatıyor. Orada nefsleri almaktan muradı, Azrail (A.S)’ın ve O’nun yardımcılarının ruhu alarak Allah'a geri götürmesi söz konusu.
Burada ruh ile nefs arasındaki ilişkiler hep nefs adı kullanılarak verilmiş. Her gece nefsimiz vücudumuzdan ayrılır. Sonra da uyandığımız an geriye döner. Ama öldüğümüz zaman nefsimiz vücudumuzdan ayrılacak, bir daha geriye dönmeyecektir.
Ruhumuza gelince ruhumuz biz hayattayken Allahû Tealâ’ya ulaştırılıyor. Allahû Tealâ tarafından Allah'ın Zat’ında yok olarak ruhun hedefe ulaşması temin ediliyor. Allah'tan gelen ruh tekrar Allah'a dönecektir.
Âyet, uyku ile ölüm arasındaki farkı anlatıyor.
Allahû Tealâ burada, ölüm ile uyku arasındaki farkı anlatıyor. Orada nefsleri almaktan muradı, Azrail (A.S)’ın ve O’nun yardımcılarının ruhu alarak Allah'a geri götürmesi söz konusu.
Burada ruh ile nefs arasındaki ilişkiler hep nefs adı kullanılarak verilmiş. Her gece nefsimiz vücudumuzdan ayrılır. Sonra da uyandığımız an geriye döner. Ama öldüğümüz zaman nefsimiz vücudumuzdan ayrılacak, bir daha geriye dönmeyecektir.
Ruhumuza gelince ruhumuz biz hayattayken Allahû Tealâ’ya ulaştırılıyor. Allahû Tealâ tarafından Allah'ın Zat’ında yok olarak ruhun hedefe ulaşması temin ediliyor. Allah'tan gelen ruh tekrar Allah'a dönecektir.
Âyet, uyku ile ölüm arasındaki farkı anlatıyor.
