Zikir makinesinde sürekli zikir dinlediğimiz halde yine de düşüncelerimizde negatiflik olabiliyor. O an huzursuz ve sıkıntılı oluyoruz. Zikirde olduğumuz halde neden bu şekilde hissediyoruz. Bundan kurtulmak için zikirdeyken nasıl düşünmeliyiz?

Zikirdeyken nefsinizin kalbinde zikirde olduğunuz için hiç karanlık kalmadığını düşünün. Zikre başladığınız andan itibaren nefsinizin kalbindeki bütün karanlıklar kapı dışarı edilir. Nefsinizin kalbi Allah’ın rahmeti fazlı salâvatı dolar. Ve daimî zikirdeki bir insanın kazandığı özelliği kazanırsınız. Nefsinizin kalbi Allah’ın nurlarıyla dolmuştur. Afetler yoktur. Öyleyse düşüncelerinizde huzursuz ve sıkıntılı olmanız kalp yapınızın dışındaki bir düşünce sisteminizdeki negatif faktördür. Ama siz Allah’a yönelirseniz o sırada o zaman o sıkıntıyı duymayacaksınız. Duymadığınızı göreceksiniz.

“Ben şu anda zikirdeyim. Nefsimin kalbinde hiç âfet yok. Öyleyse şeytan bana tesir edemez.” inancının sahibi olduğunuz noktada şeytanın size gerçekten tesir edemediğinizi göreceksiniz. Ama siz zikir yaparken de o size ulaşmaya çalışacaktır. Zikir sebebiyle kapılarınızın kapalı olmasına rağmen huzursuzluk duymanız mümkün olabilir. Bu sıkıntı devresinde yapmanız lazım gelen şey sadece zikirde olduğunuzu hatırlayıp şeytanın üzerinizde bir tesir icrasının mümkün olmadığına kesinlikle emin olmanız yeterlidir. O zaman negatif düşüncenin süratle dağıldığını göreceksiniz. Sadece eski alışkanlıklarınızın bir tekrarını yaşadınız. Gerçek bir tesir ile karşı karşıya değilsiniz. Nasıl eskiden olaylar sizi üzüyorsa, aynı şekilde şeytanın dahli olmaksızın siz düşünce platformunuzda o sıkıntıyı siz vücuda getirdiniz. Onu devre dışı etmek her zaman elinizdedir. Birazcık düşünürseniz o söylediğim statüde artık o noktada, daimi zikir noktasında şeytanın size dahilinin mümkün olmadığını sadece kendi düşüncelerinizde bunun olduğunu göreceksiniz. Onu önlemek de hiç zor bir şey değil.