Bir defa mürşide tâbiiyet ile başlar olay. Ve zikir seviyesi arttıkça, kişinin nefsinin kalbine nurlar dolmaya başlar. Ve bu başlama nefsin kalbindeki afetlerin kapı dışarı edilmesiyle devam eder. Nefsin kalbinde hiç afet kalmadığı noktada o kişi daimî zikre ulaşmış ve hedefine de ulaşmıştır. Bu daimî zikre ulaştıktan bir süre sonra nefsin kalbinde hiç bir afet kalmaz.
Allah razı olsun.