Allah'a lâyık olabilmek için bir insanın nasıl yaşaması, neler yapması gerekir?

Her şeyden evvel Allah'a ulaşması lâzım, bunun için Allah'a ulaşmayı dilemesi lâzım. Allah'a ulaşmayı diledikten sonra hacet namazını kılıp mürşidini Allah'tan sorması lâzım. Ve mürşidi Allahû Tealâ ona bildirdikten sonra o mürşid kendi bulunduğu bölgedeyse bir problem yok. Ama mürşidin kendisi değil de tâbiiyet vermek yetkisi olan birisi onun bulunduğu yerde varsa ona ulaşıp tâbî olması şarttır. Tâbiiyet yoksa İslâm yoktur.

Sevgili kardeşlerim! İslâm teslim olan demek. Hiç kimse, Allah'a ulaşmayı dilemeyen mürşidine tâbî olmayan bir insan İslâm olamaz. Hiç kimse bedavadan Allah'a teslim olamaz ve İslâm “teslim olan” demek. Biz o zaman sorarız ona: “Sen Allah'a neyini teslim ettin? Ruhunu mu? Fizik bedenini de mi teslim ettin? Nefsini de mi teslim ettin (ki nefsin teslimi daimî zikri gerektirir)? İradeni mi Allah'a teslim ettin?” Bunların hepsi birer sualdir. Ve Allah katında büyük değeri olan sualler.

İnsanlar mutlu mu olmak istiyorlar? Öyleyse Allah'ın emirlerini Allah'ın emrettiği biçim ve boyutta yerine getirmekle vazifelidirler. Allahû Tealâ acaba niçin kaideler koymuş? Tevrat’a koymuş, İncil’e koymuş, Kur’ân-ı Kerim'e koymuş, acaba niçin? Bir tek hedefi var. İnsanları Allah'ın yolunda mutluluğa ulaştırmak için. Başka bir alanda mutluluk oluşamaz sevgili kardeşlerim! Her zaman şeytanî işler yapan, Allah'ın emirlerini yerine getirmek yerine Allah'ın yasak ettiği şeyleri devam ettiren insanlar, mutluluğu hiçbir şekilde yaşayamazlar. Allahû Tealâ’nın 7 kat cenneti var. Bu 7 kat cennet, demin de saymıştık. Allah'a ulaşmayı dileyenlerin gideceği yer 1. kat cennetken, mürşidine tâbî olanlar 2. kat cennete gidiyor. Ruhlarını Allah'a ulaştırabilenler 3. kat cennete, fizik bedenlerini teslim edenler 4, nefslerini teslim edenler 5, muhlis olanlar 6, iradelerini Allah'a teslim edenler 7. kat cennete giriyor.

Öyleyse Allahû Tealâ insanlardan bir şeyler istiyor. Acaba niçin istiyor bunu? O insanlar mutluluğu yaşasınlar diye. Çünkü nefsinizin kalbindeki afetler hangi ölçüde azalırsa o ölçüde siz mutlu olursunuz. Dünyadaki en mutlu insanlar, iradelerini de Allah'a teslim eden, nefslerinin kalbinde hiç afet kalmamış olanlardır. Onlar için sadece insanlara güzel davranmak söz konusudur. Onlar sadece insanları mutlu etmeye çalışırlar. Mutlu ettikçe kendi mutlulukları daha çok hep artar, artar, artar. O zaman onların söyleyecekleri şarkı odur herhalde: En çok Allahû Tealâ’yı sevmek.

Sevgili kardeşlerim! Bütün insanlar için Allahû Tealâ sadece onların mutlu olmasını isterken insanların çok büyük bir kısmı mutsuz. Çünkü Allah'ın yolundan çıkmışlar. Şeytan devreye girip onları hep Allah'ın yasak ettiği şeyleri güzel zannederek onlara ulaşmaya çalışmakla tuzağa düşürmüş.

Sevgili kardeşlerim! Hepinizin görevi sevmektir. Sevmelisiniz, bu sevgi halesi içinde yaşamalısınız. Ve insanlara sevdiğinizi her zaman ispat etmelisiniz. Sevgili kardeşlerim! Bütün insanlar o sevgiyle yaşamak isterler. İç dünyaları bunu gerektirir. Ama nefslerinin afetleri ona hep engel olacaktır. Sevgili kardeşlerim! Her biriniz nefsinizin afetleri ile mücâdele etmelisiniz. Sizi mutluluktan men eden onlardır. Onun için zikrinizi arttırmalısınız. Nefsinizin kalbindeki afetleri ancak zikrinizin artması giderebilir.

Allah razı olsun.