Tahkikî îmânın içeriğini bize detaylı olarak açıklar mısınız?
Tahkikî îmânın içeriğini bize detaylı olarak açıklar mısınız?
Sevgili Efendimiz! Bizleri, Allah'ı ve sizi sevenleri yine sayenizde bir araya getiren Yüce Allah'a hamd ve şükürler olsun. Bizler yine çok mutluyuz. Sevgili Efendimiz! Tahkikî îmânın cezbeyle başladığını bizlere öğrettiniz. Benim sormak istediğim, yola yeni giren kardeşlerimizde cezbe oluyor. Tahkikî îmânın içeriğini bize detaylı olarak açıklar mısınız? Sizi çok ama çok seviyorum. Allah razı olsun. İyi ki varsınız!
Sevgili kardeşlerim! Cezbe denilen müessese, bir insanın Allah'tan gelen bir cereyanla ani bir şekilde sarsılmasıdır. Şu anda biz onu istedik Allahû Tealâ da bize onu nasip etti. Bir sarsıntı gördünüz, bir ses çıktı. Bu, bizim talebimiz üzerine Allahû Tealâ’nın bizde oluşturduğu bir şey. Aslında talebe Allahû Tealâ’nın hiçbir zaman ihtiyacı yoktur. O, dilediği zaman bir insanı şiddetle titretir. Ama bu konferansta bize hiç cezbe vermedi, Allahû Tealâ. Şimdi ilk defa, bizim talebimiz üzerine gerçekleşti olay. Allahû Tealâ’dan gelen bir cereyan size ulaşır ve iradenizin dışında sizi şiddetle sarsar.
Peygamber Efendimiz (S.A.V) Hira Dağındaki Nur Mağarasında her sene 40 gün kalırdı. O günlerden bir gün Cebrail (A.S) insan hüviyetiyle bembeyaz elbiselerle göründü. Peygamber Efendimiz (S.A.V)’e doğru bir adım attı:
“ikra: Oku!” dedi.
Peygamber Efendimiz (S.A.V) dedi ki: “Ben okuma bilmiyorum.”
İkinci adım attı Cebrail (A.S) gene: “ikra: Oku.” dedi. Gene aynı cevabı aldı.
Üçüncü defa: “ikra’bismi rabbike: Rabbinin ismiyle oku!” dedi ve Peygamber Efendimiz (S.A.V)’in: “Ben okuma bilmiyorum.” demesine müsaade etmeden ona sımsıkı sarıldı. İkisi birden Allah'tan gelen cereyanla, şiddetle sarsıldılar. İşte bu sarsıntı Peygamber Efendimiz (S.A.V)’e Cebrail (A.S.)’dan geçti. Bütün sahâbeye geçti. Öylesine geçti ki; Hz. Ali diyor ki sahâbeye: “Ey benim sevgili kardeşlerim! Sizlere ne oldu? 30 sene önce Peygamber Efendimiz (S.A.V) zamanında ben, bu caminin tavanının sizlerin cezbesinden sarsıldığını biliyorum. Size ne oldu ki; böyle cezbeleriniz yok oldu?” diyor Hz. Ali. Biliyorsunuz ki; 4 halifenin dördüncüsü.
Köprülerin altından negatif istikamette çok kirli sular akmış. Ve de sevgili kardeşlerim, sahâbe de kendisinden sonra gelenler için görevlerini yaptılar. Sahâbeye tâbî olanlara, tâbiîn deniyor. Sahâbe, Peygamber Efendimiz (S.A.V.)’e tâbî olanlardır. Tâbiîn, sahâbeye tâbî olanlardır. Adı üstünde “tâbiîn; tâbî olanlar” demek zaten. Tebe-i tâbiîn de tâbiîne tâbî olanlardır. Kurtuluşa ulaşan bu, 4 kesim.
Sevgili kardeşlerim, can dostlarım, gönül dostlarım! Onların yolundan gidenler de kurtuluşlarına ulaşabilmişlerdir. Bugün de Allah'a ulaşmayı dileyen herkes mutlaka kurtuluşa ulaşanlardandır.
Sevgili kardeşlerim! Cezbe denilen müessese, bir insanın Allah'tan gelen bir cereyanla ani bir şekilde sarsılmasıdır. Şu anda biz onu istedik Allahû Tealâ da bize onu nasip etti. Bir sarsıntı gördünüz, bir ses çıktı. Bu, bizim talebimiz üzerine Allahû Tealâ’nın bizde oluşturduğu bir şey. Aslında talebe Allahû Tealâ’nın hiçbir zaman ihtiyacı yoktur. O, dilediği zaman bir insanı şiddetle titretir. Ama bu konferansta bize hiç cezbe vermedi, Allahû Tealâ. Şimdi ilk defa, bizim talebimiz üzerine gerçekleşti olay. Allahû Tealâ’dan gelen bir cereyan size ulaşır ve iradenizin dışında sizi şiddetle sarsar.
Peygamber Efendimiz (S.A.V) Hira Dağındaki Nur Mağarasında her sene 40 gün kalırdı. O günlerden bir gün Cebrail (A.S) insan hüviyetiyle bembeyaz elbiselerle göründü. Peygamber Efendimiz (S.A.V)’e doğru bir adım attı:
“ikra: Oku!” dedi.
Peygamber Efendimiz (S.A.V) dedi ki: “Ben okuma bilmiyorum.”
İkinci adım attı Cebrail (A.S) gene: “ikra: Oku.” dedi. Gene aynı cevabı aldı.
Üçüncü defa: “ikra’bismi rabbike: Rabbinin ismiyle oku!” dedi ve Peygamber Efendimiz (S.A.V)’in: “Ben okuma bilmiyorum.” demesine müsaade etmeden ona sımsıkı sarıldı. İkisi birden Allah'tan gelen cereyanla, şiddetle sarsıldılar. İşte bu sarsıntı Peygamber Efendimiz (S.A.V)’e Cebrail (A.S.)’dan geçti. Bütün sahâbeye geçti. Öylesine geçti ki; Hz. Ali diyor ki sahâbeye: “Ey benim sevgili kardeşlerim! Sizlere ne oldu? 30 sene önce Peygamber Efendimiz (S.A.V) zamanında ben, bu caminin tavanının sizlerin cezbesinden sarsıldığını biliyorum. Size ne oldu ki; böyle cezbeleriniz yok oldu?” diyor Hz. Ali. Biliyorsunuz ki; 4 halifenin dördüncüsü.
Köprülerin altından negatif istikamette çok kirli sular akmış. Ve de sevgili kardeşlerim, sahâbe de kendisinden sonra gelenler için görevlerini yaptılar. Sahâbeye tâbî olanlara, tâbiîn deniyor. Sahâbe, Peygamber Efendimiz (S.A.V.)’e tâbî olanlardır. Tâbiîn, sahâbeye tâbî olanlardır. Adı üstünde “tâbiîn; tâbî olanlar” demek zaten. Tebe-i tâbiîn de tâbiîne tâbî olanlardır. Kurtuluşa ulaşan bu, 4 kesim.
Sevgili kardeşlerim, can dostlarım, gönül dostlarım! Onların yolundan gidenler de kurtuluşlarına ulaşabilmişlerdir. Bugün de Allah'a ulaşmayı dileyen herkes mutlaka kurtuluşa ulaşanlardandır.
Benzer konular
