Tasavvuf ve evliya hayatlarına baktığımızda, zikir ibadetinin çok büyük bir yeri olduğunu görüyoruz. Ancak günümüzde zikirden neredeyse hiç bahsedilmiyor. Bu konuda bizi aydınlatır mısınız?

Allahû Tealâ Kur’ân-ı Kerim’de buyuruyor ki:

“ve le zikrullâhi ekber.”

29/ANKEBÛT-45: Utlu mâ ûhıye ileyke minel kitâbi ve ekımıs salâte, innes salâte tenhâ anil fahşâi vel munker(munkeri), ve le zikrullâhi ekber(ekberu), vallâhu ya’lemu mâ tasneûn(tasneûne).

Kitaptan sana vahyedilen şeyi oku ve salâtı ikâme et (namazı kıl). Muhakkak ki salât (namaz), fuhuştan ve münkerden nehyeder (men eder). Ve Allah’ı zikretmek mutlaka en büyüktür. Ve Allah, yaptığınız şeyleri bilir.

ve: Ve.
le: Mutlaka.
zikrullah: Allah’ın isminin “Allah, Allah, Allah, Allah, Allah, Allah, Allah…” diye tekrarı Allah’ı zikridir.
Zikrullah; bunu ya sesli olarak “Allah, Allah, Allah, Allah, Allah…” diye yapmak ya da sessiz olarak; “Allah, Allah, Allah, Allah, Allah…” yapmak şarttır.

Kişi bunun dışında dilini bile kımıldatmadan iç dünyasında “Allah” kelimesini de tekrar edebilir. Ama neden diğer ikisi varken ya sesle “Allah, Allah, Allah,…” diye ya da sessiz ama “Allah” kelimesini gene diliyle söyleyerek “Allah, Allah, Allah, Allah, Allah…” diye asıl güzeli bu ikisidir sevgili kardeşlerim! Bu konuda bir sıkıntıya düşmemek için, “Acaba eksik mi oldu, şu mu oldu, bu mu oldu?” diye düşünmemek için en kestirme çare kişinin en azından sessiz de olsa “Allah, Allah, Allah, Allah, Allah…” diye fısıltıyla “Allah” kelimesini tekrar etmesi daha güzel olur.

Allah razı olsun.