İnsanın kaderinde yaşayacakları önceden belliyse düştüğü kötü durumda insanın ne suçu olabilir?

Böyle bir sual nasıl gelebiliyor, şaşıyorum. İnsanlar dilediklerini yapmakta serbestler. Ama bu dilediklerini yaparken ya derecat kazanırlar ya da kaybederler. Yaşayan bir insan, eğer dînini yaşıyorsa evvelâ etrafındaki insanların üstünde olan kişi kimse, irşad makamını üstlenen kişi kimse ona ulaşacaklardır. Ona tâbî olacaklardır.

Tâbiiyet, eğer bir mürşide tâbiiyetse mutlaka o kişinin ruhu, vücudundan ayrılarak, tâbî olan kişinin ruhu vücudundan ayrılarak Allah’a doğru yola çıkar ve 7-8 aylık bir devrenin sonunda kişi giderek zikrini arttırır. O kişinin ruhu Allah’a, Allah tarafından ulaştırılır. İşte o zaman o kişi ermiş evliya olur.

Nereye ermiştir? Allah’a.

 

Nesi?

* Ruhu ermiştir.
* Daha sonra fizik vücudunu teslim edecektir.
* Daha sonra daimî zikre ulaşacak, nefsini teslim edecektir.
* Daha sonra iradesini teslim edecektir.

Teslimler tamamlanacaktır.

 

Her şey çok mu güzel, yoksa bana mı öyle geliyor sevgili kardeşlerimiz?

 

Allah razı olsun.

- Allah sizden razı olsun Muhterem Efendimiz! Her şey sizinle, her şey himmetinizle güzel Muhterem Efendimiz!