Bazı insanlar; “Allah ile kul arasına kimse giremez.” diyor. Bazıları da; “Mürşidi olmayanın mürşidi şeytandır.” diyorlar. Benim bu konuda bilgim olmadığı için nasıl inanmam gerekir. Bu konuları açıklayabilir misiniz?

Gayet tabiî. “Mürşidi olmayanın mürşidi şeytandır.” sözü tam yerinde bir ifadedir. Allah’ın mürşidleri ve Allah’ın dostları bu ifadeyi kullanırlar ve haklıdırlar. Çünkü bir kişi Allah'a ulaşmayı dilememişse onun bir mürşide ulaşması söz konusu olmaz. O kişi için mürşid adlı birisi hiçbir değer taşımaz.

Sevgili kardeşlerim! Bir insanın, bir görevinin olduğunu bilmesi lâzım. “Benim bir ruhum var. Allahû Tealâ Kur’ân-ı Kerim’de mademki bu ruhun Allah’a mutlaka ulaştırılması lâzımgeldiğini emrediyor. Öyleyse ben ruhumu mutlaka Allah’a ulaştırmalıyım. Bana söylenen böyle bir ulaşmayı gerçekleştirebilmek için mutlaka bir mürşidi bulmalıyım. Mürşide tâbî olmalıyım.” (Şimdi bu kişi arkadaşına anlatıyor.) “Gene bana söylenen standartta mürşidimi Allah’tan sormuşum. Görmüşüm. Hemen mürşidime ulaşıp tâbî oldum.”

Tâbiiyetin arkasından ruhu mutlaka vücudu terk edeceği için, yola çıkacağı için adım adım zikirlerini artırma ihtiyacı duyacaktır bu kişi. Arttırdıkça da ruhu 1., 2., 3., 4., 5., 6., 7. gök katına çıkacak, 7. gök katında soldan sağa doğru 7 tane âlemden geçecek ve bu 7. kattaki bu 7 tane âlemden geçtikten sonra 7. âlemin sonunda dikey bir yolculukla yükselecek ve Allah’ın Zat’ına ulaşacaktır. İşte bu kişi ermiş evliyadır. Nesi ermiş? Ruhu ermiş. Kime ermiş? Nereye ermiş? Allah’a ermiş. Allah’ın Zat’ına ulaşmış. İşte ermiş evliya olmak budur.

Allah razı olsun.