Kardeşimiz ‘yapılmıyor’ deyince neyi kast ediyor acaba? Hiç öyle olduğunu zannetmiyorum ben. Dînini yaşamak isteyen bir insanın zikrini yapmaması mümkün değildir. Eğer yapmıyorsa zaten dînini yaşayamaz. Mutluluğu hiçbir zaman tahakkuk etmez.
Bir insanın nefsinin kalbi, hep afetlerle dolar. Bu dolan afetleri boşaltmak zikirle mümkündür. Zikir var olduğu sürece, afetler adım adım vücudu terk edecektir. Daimî zikirde olan bir kişininse nefsinin kalbinde hiç afet kalmayacaktır. Şu dünya adı verilen gezegende en çok mutlu olan insanlar, nefslerinin kalbi nurlarla dolu olan daimî zikrin sahipleridir.
Allah razı olsun.