Allah’a ulaşmak için mürşide tâbî olmak mutlaka gerekli midir?

Evet, sevgili kardeşlerimiz! Başka bir yolu yok! Mürşide tâbî olmadıkça ruhun vücuttan ayrılması söz konusu olmaz. Tâbiiyet mutlak olarak o kişinin ruhunun vücudundan ayrılmasını ve Allah’a doğru yola çıkmasını sağlayan en sağlam çaredir. Allahû Tealâ ister ki; “Herkes ermiş olsun. Herkes ruhunu Allah’a ulaştırsın da en az 3. kat cennetin sahibi olsun.” Allahû Tealâ ne istiyor? “Herkesin cennete girmesini” istiyor. Onun için şartları o kadar kolaylaştırmış ki; “Yarabbi! Ben de ruhumu Sana ulaştırmak istiyorum. Ne olur, benim de ruhumu Sana ulaştır.” diyen bir kişiye Allahû Tealâ mutlaka bir mürşid çıkarıyor. Kişiye mürşidlerden bir tanesini Allahû Tealâ sıcak gösteriyor, sevecen gösteriyor. Ona tâbî olmasını sağlayacak olan bir formasyon tâbî olacak olan kişide vücut buluyor.

Sevgili kardeşlerim! Böyle bir dizaynda insanların yapması lâzımgelen şey son derece kolay değil mi? Hacet namazını kılacak, Allahû Tealâ’dan soracak: “Yarabbi! Acaba bu kişi mi benim mürşidim? Kim benim mürşidim?” Hacet namazını kılan ve Allah’tan bunu soran kişi mutlaka 1.’de olmasa bile 2.’de veya 3.’de Allahû Tealâ’dan cevabını alacaktır. Ondan sonra da yolun uzaklığına ve yakınlığına bakmadan mürşidine ulaşmaya çalışacaktır. Allahû Tealâ mutlaka kişinin vaziyetine göre bunu da sağlar. Allahû Tealâ bir çözümü mutlaka getirir.

Çünkü Allahû Tealâ’nın bir sözü var sevgili kardeşlerim! Açık ve kesin:
“Kim Bana ulaşmayı dilerse, Ben onu Kendime ulaştırırım.” diyor Allahû Tealâ. Bu Allah’ın sözüdür. Yerine getirmemesi hiçbir şekilde mümkün olamaz.

(Allah) dînde, onunla Hz. Nuh’a vasiyet ettiği (farz kıldığı) şeyi (şeriati); “Dîni ikame edin (ayakta, hayatta tutun) ve onda (dînde) fırkalara ayrılmayın.” diye Hz. İbrâhîm’e, Hz. Musa’ya ve Hz. İsa’ya vasiyet ettiğimiz şeyi Sana da vahyederek, size de şeriat kıldı. Senin onları, kendisine çağırdığın şey (Allah’a ulaşmayı dileme) müşriklere zor geldi. Allah, dilediğini Kendisine seçer ve O’na yöneleni, Kendisine ulaştırır (ruhunu hayatta iken Kendisine ulaştırır).


Öyleyse Allahû Tealâ ne istiyor? “Allah’a ulaşmayı dilemenizi” istiyor. Bu dilek sizi mutlaka mürşidinize ulaştıracaktır ve arkasından ruhunuz o mürşide ulaşıp da tâbî olduğunuz an vücudunu terk edecektir. Bu terkten 7-8 ay sonra da ruhunuz Allah’ın Zat’ına ulaşacaktır. Bütün insanlar için kapılar ardına kadar açık. Ermiş evliya olmak hiç de zannedildiği kadar zor birşey değil sevgili kardeşlerim! Sadece dileyeceksiniz ve Allah’tan mürşidinizi isteyeceksiniz. Sizler zaten biliyorsunuz mürşidinizi. Ve o mürşide tâbî olan kişi, mutlaka ruhu vücudundan ayrılıp Allah’a doğru yola çıkacağı için 7-8 aylık bir devre içinde ruhunu Allah’a ulaştıracaktır ve o kişi bu çok söylenen tabirin içine girecektir, ermiş evliya olacaktır; Allah’ın ermiş dostu, velîsi.

“Evliya” kelimesi biliyorsunuz ki; “velî” kelimesinin çoğuludur. Velî’nin lügât mânâsıysa, “dost” demek. Evliya aslında ‘dostlar’ demek. Ama Türkçe’mize tekil olarak da kullanılır şekilde girmiş. “Hacı Bektâş-î Velî mi? O evliyAdır.” deriz. “O velîdir.” dememiz lâzım. Eğer Hacı Bektâş-î Velî’den bahsettikten sonra başka bir evliyayı daha devreye koymuşsak; “Onlar evliyadır.” dersek o gramer kaidelerine uygun bir sonuç olur. Ama “O evliyadır.” demek, aslında gramer kaidelerini biraz zorlamak demek. “Velî” kelimesi tekildir. “Evliya” kelimesi çoğuldur. Elimizden geliyorsa eğer    “evliya” kelimesini bir tek kişi için kullanmamaya çalışalım. “O evliyadır.” yerine meselâ; “Evliyadandır.” diyebiliriz. O zaman “O velîlerden birisidir.” mânâsı çıkar ortaya ve doğru bir ifade olur.

Sevgili kardeşlerim! Herşeyin bir kolayı var. Allahû Tealâ herşeyi en güzel şekilde dizayn etmiş. Evet, sevgili kardeşlerim! Dinliyoruz inşaallah.