İslâm’da sevgi var. Ama hayata geçirmekte çok zorlanıyoruz. İslâm’ı yaşamadığımız için mi sevemiyoruz? Öyleyse İslâm’ı nasıl yaşarız?

Açık, evvelâ ‘İslâm ne demek?’ diye bir aslına bakacaksınız konunun. İslâm ‘teslim olan’ demek. Hiç kimse mürşidine tâbî olmadan, Allah’tan mürşidini sormadan, o mürşide tâbî olmadan veya o mürşidin bir yetkili vekiline tâbî olmadan ruhunu Allah’a ulaştıramaz yani ruhu Allah’a teslim olamaz. İlk teslim ruhun teslimidir. O zaman, o kişi teslim olmamıştır. Zaten Allah’ın standartlarına baktığımız zaman 7 kat cennet için demin söylediğimiz safhalar var:

- Allah’a ulaşmayı dileyip de ölen bir insan 1. kat cennete girerken,
- Mürşidine tâbî olup ölen kişi 2. kat cennete giriyor.
- Bu kişi bu 2. kattaki cennetten Allah’a ulaşmayı diledikten sonra ruhunu mutlaka 7-8 aylık bir devrede Allah onu ulaştırıyor Kendisine; 3. kat cennetin sahibi kişi,
- Sonra fizik vücudunu teslim ediyor; 4,
- Sonra nefsini teslim ediyor; 5. kat cennet,
- Sonra muhlis oluyor; 6. kat cennet,
- En sonra da iradesini Allah’a teslim ediyor; 7. kat cennetin sahibi oluyor.

Bütün insanlar için kapılar ardına kadar açık. Kim istiyorsa, o, o hedeflere mutlaka gayret ederse ulaşır. Allah mutlaka onlara yardım eder.

Çünkü Allah’ın sözü var Kur’ân-ı Kerim’de, diyor ki: “Kim Bana ulamayı dilerse Ben onu Kendime ulaştırırım.” Allahû Tealâ bu sözü bütün insanlara vermiş. Öyleyse kişi yeter ki; Allah’a ulaşmayı dilesin. Dilediği takdirde Allahû Tealâ Kendisi ulaştırıyor Kendisine. Onun ruhunu Kendisine, Allah ulaştırıyor. Her şey çok mu güzel, yoksa bana mı öyle geliyor? Ne diyorsunuz?

 

Allah razı olsun.