Siz konferanslarınızda sürekli sevgiden bahsediyorsunuz. Fakat İslâm dünyasına bu aralar hep nefret hâkim. Buradaki tezat nereden kaynaklanıyor?

İnsanların dînin içinde olmalarına rağmen, dînin gereklerini gerçekleştirememesinden oluşuyor.

Sevgili kardeşlerim! Allahû Tealâ bir cümle söylüyor Kur’ân-ı Kerim’de: “ve le zikrullahi ekber.”

“ve: Ve demek,
le: mutlaka,
zikrullah: Allah’ın ismini ya sesle; “Allah, Allah, Allah, Allah, Allah…” diye anmak veya sessiz “Allah, Allah, Allah, Allah, Allah, Allah…” diye anmak farzdır.” diyor Allahû Tealâ ve “Diğer bütün ibadetlerden daha büyüktür.” diyor.

“ve: Ve.
le: Mutlaka.
zikrullah: Allah’ın ismini “Allah, Allah, Allah, Allah, Allah…” diye zikretmek.
ekber: Daha büyüktür.” diyor Allahû Tealâ.

Bütün ibadetlerden daha büyük olan ibadet demek ki zikir. Allah’ın ismini “Allah” diye tekrar etmek… Ne sağlar? Nefsinizin kalbine Allah’ın nurlarının dolmasını sağlar. O zaman içinizden şarkı söylemek bile gelebilir; “Her şey çok mu güzel, yoksa bana mı öyle geliyor?” diye.

Allah razı olsun.