Bir insanın davranışlarının değişmesi, onun nefsinin kalbindeki afetlerin azalmasına veya çoğalmasına bağlıdır. Bir insan eğer Allah’ın yoluna girmişse, mürşidine tâbî olmuşsa ve zikir yapıyorsa zikrini arttırdığı takdirde, o kişinin nefsinin kalbindeki afetler yavaş yavaş azalacaktır. Bu azalma onun kalbindeki hasletlerin çoğalmasıyla tahakkuk edeceği için o kişinin her geçen zaman parçasında daha mutlu bir insan olmasını sağlaması söz konusudur.
Ama Allah'a ulaşmayı dilememiş olan, mürşidine tâbî olmamış olan ve zikir yapmayan bir insanın bu mutlulukları yaşaması da mümkün değildir.
Allah razı olsun.